door: Manon Moret
De geboorte van een kind
Wat leven wij toch eigenlijk in een vreemd land. Zo vooruitstrevend als we zijn op bepaalde gebieden. Denk aan het homohuwelijk en euthanasie. Zo bekrompen en ouderwets zijn wij als het gaat om het baren van kinderen.
Na de geboorte van een kind gaat al snel alle aandacht uit naar de pasgeboren telg. De meeste moeders krijgen direct de vraag: “en, is het gezond?” of “en wat is zijn AGPAR score”? Velen gaan volkomen voorbij aan hoe de moeder het maakt en hoe zij de geboorte van haar kind heeft ervaren. Vraagt er iemand ‘hoe is het bevallen?’. Mensen vinden het eng om het daarover te hebben. Het is ‘not done’.
Een bevalling uit een boekje
Natuurlijk verlopen de meeste bevallingen volgens het boekje. Weeën die met het opvolgen van de instructies uit de ‘pufles’ prima zijn op te vangen (wat dat ook mag betekenen). Ontsluiting die netjes oploopt van 0 naar 10 centimeter en vervolgens een paar persweeën. Nog even puffen en persen en klaar is de klus. Zo’n voorbeeldbevalling, daar tekent elke vrouw toch voor!
Hoe het ook kan zijn
Helaas is de realiteit soms iets minder rooskleurig. Weeënstormen, het juist uitblijven van de kracht achter de weeën, ontsluiting die blijft ‘steken’ bij 3 centimeter, extreme pijn, inscheuren en extreem bloedverlies.
Bevallingen die uiteindelijk op de OK eindigen of bevallingen waarbij moeder en/of kind in levensgevaar hebben verkeerd.
Ik ben niet bang voor de waarheid en draai daarom ook niet om de hete brij heen. Het gebeurt allemaal, alleen is het niet bespreekbaar waardoor het lijkt alsof het bij alle vrouwen op rolletjes gaat.
Het feit dat pijnbestrijding bij bevallen in Nederland nog steeds een heet hangijzer is, bevestigt voor mij alleen maar dat er inderdaad een taboe rust op de ‘donkere zijde’ van bevallen.
——————————————————————
LEES OOK: Bevallen-is-balanceren-enkele-tips
EN Bevallen-help-hoe-staat-het-met-mijn-vagina
——————————————————————
Roze wolk? Nog even niet
Bij de geboorte van een baby zitten de familieleden en vrienden vaak al direct op die roze wolk, terwijl de moeder (die de klus heeft moeten klaren) misschien nog moet bijkomen van de schrik. Aangezien de zorg voor een baby je totaal kan absorberen nemen vrouwen vaak niet de rust om de (negatieve) ervaring van de bevalling te verwerken. Veel vrouwen willen niet zeurderig overkomen. Zij zijn bang voor het oordeel van die enthousiaste buitenwereld.
De gebeurtenis blijft ergens in het achterhoofd spoken, maar heeft niet de kans een plek te krijgen. De gevolgen zijn soms groot. Vrouwen ontwikkelen klachten als slapeloosheid, angstdromen, hyperventilatie of een continue gevoel van onrust. Als mensen lang blijven doorlopen met een trauma (een gebeurtenis waarbij angst en/of onmacht hebben gespeeld) kunnen depressie en angststoornissen op de loer liggen.
Je bent niet de enige
Als counsellor weet ik maar al te goed hoe traumatisch het kan zijn om een kind ter wereld te brengen. In de gesprekken die ik met vrouwen heb komt de bevalling vaak ter sprake. In de meeste gevallen moet ik er wel zelf naar vragen en vrouwen zijn vervolgens opgelucht dat ik er over begin. Ik merk ook bij mijn cliënten dat het een zeer lastig onderwerp is. Vrouwen voelen zich vaak schuldig naar hun kindje toe omdat zij negatieve gedachten hebben over de bevalling. “Als de maatschappij zegt dat het krijgen van een kind het mooiste moment van je leven moet zijn, dan zal er met mij wel iets niet in orde zijn” is een veel voorkomende gedachte.
Praten over wat je hebt meegemaakt
Mijn advies aan vrouwen die hun bevalling als negatief hebben ervaren is daarom heel eenvoudig: “Praat erover!”. Praat erover met bekenden of als dat te dichtbij komt juist met een deskundig persoon. Vertel wat je hebt meegemaakt en wat de ervaring met je heeft gedaan.
Ook voor medici en verloskundigen heb ik een advies:
“Vraag de moeders naar hun ervaring!”. Vrouwen lopen niet te koop met negatieve emoties rond hun zwangerschap of bevalling, mede door het taboe dat hier op rust.
Dit betekent echter niet dat deze emoties er niet zijn. Geef vrouwen wat extra tijd en aandacht wanneer ze voor een controle komen. Neem die extra moeite.