Vrouw verkiest opvoeden boven werk

In de volkskrant van vandaag lees ik: ‘Nederlandse vrouwen werken relatief weinig, omdat ze voor hun kinderen willen zorgen. Dit stelt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in een rapport over moeders, kinderopvang en werk.’

‘Volgens het SCP vinden bijna alle moeders dat kinderopvang (te) duur is, maar dat is voor hen geen reden om er minder gebruik van te maken. Ook is er niet langer een tekort aan plaatsen in crèches of instellingen voor buitenschoolse opvang.’
Verderop in het artikel staat dat als de kinderopvang nog duurder wordt er wel 18 % van de vrouwen zal stoppen met werken.

‘De reden om niet te werken, of te kiezen voor een deeltijdbaan, is dat veel vrouwen hun kinderen niet willen toevertrouwen aan anderen. Meer dan de helft van de moeders vindt dat een kind het beste kan worden opgevangen door de ouders.’ Verder blijkt uit het rapport dat een deeltijdbaan voor veel vrouwen ideaal is. Moeders kiezen voor een baan van gemiddeld twintig uur, zodat ze voldoende tijd kunnen doorbrengen met hun kind.

In tegenstelling tot wat wordt gedacht, zullen niet meer vrouwen (fulltime) gaan werken als het aantal opvangplaatsen toeneemt.

Veel moeders hebben weinig vertrouwen in kinderopvang, zegt Wil Portegijs van het SCP. ‘Als je wilt dat vrouwen meer gaan werken, moet je hun opvatting veranderen dat kinderen maar een of twee dagen naar de opvang behoren te gaan.’ Volgens Portegijs zijn veel moeders er niet van overtuigd dat een verblijf in een crèche goed is voor hun kind.

Het idee is nu om meer te gaan investeren in de kwaliteit van de opvang. Maar zal dit opwegen tegen de wens van ouders om tijd met hun kind door te brengen? Ik zie het verband niet.
Natuurlijk wordt de vergelijking met Zweden en Denemarken erbij gehaald:
‘In Denemarken en Zweden is dat heel anders. Daar is de opvang veel beter ontwikkeld. In die landen zijn de ouders van mening: “Mijn kind leert hiervan en vindt het leuk.” Ze laten hun zoon of dochter met een gerust gevoel achter. Dat werkt: in Zweden heeft 80procent van de vrouwen een fulltime baan.’
Dát werkt? Is dat ook onderzocht? Of er een causaal verband bestaat tussen die kwaliteit van de opvang en de wil van vrouwen om te werken? Of kan ook de financiele gezinssituatie een oorzaak zijn van het willen werken en geld verdienen? Ik heb wel eens gehoord dat het in Zweden vrijwel onmogelijk is om met een gezin van één salaris te leven. Er is dus weinig keus. De vergelijking met Nederland gaat daar dus mank. In Nederland hebben we die keuze wel. En blijkbaar zijn er vrouwen die dan toch voor werk kiezen en anderen niet. Wat een rijkdom dat we kunnen kiezen! En als de overheid de moeders toch aan het werk wil hebben, denk ik dat werken binnen schooltijden uitkomst kan bieden.

Lees het hele artikel van de Volkskrant op:

www.volkskrant.nl