Op de bres voor flexibel werk! Welke stem breng jij uit? Forum

Wil jij reageren op deze actie? Wat zou jij willen veranderen? Welke stem wil jij hebben wanneer ideeen op de politieke agenda worden geplaatst – als het gaat over werk en zorg combineren en de arbeidsparticipatie van vrouwen in Nederland?

Als reactie laat ik jullie graag een stuk van mijn Hyves pagina lezen. Daarop heb ik in mijn blog het volgende artikel geplaatst:
“Na ruim 10 enerverende jaren bij één en dezelfde werkgever, zit je dan thuis. Op zoek naar een andere baan. Banen zat op het internet. Kijk maar op monsterboard. Vraag maar aan alle uitzendbureaus. Alle grote werkgevers roemen over hun beleid. Dat ze zo flexibel zijn. Dat ze zo ontzettend rekening houden met de balans tussen werk en privé. Totdat je roept dat je werkende moeder bent. Dat je twee schatten van dochters hebt die je ’s ochtends eerst nog even naar creche en school moet brengen. En dat je die ook graag weer op tijd wilt ophalen. Want tja, er moet nog gebadderd, gekookt en gegeten worden. En graag nog even spelen. En op tijd naar bed natuurlijk. U kent het wel: rust, reinheid en regelmaat.
Tja, dan wordt de vermeende nieuwe werkgever opeens een stuk minder flexibel. Want een werknemer mag geen 9 tot 5 mentaliteit hebben. Laat staan een “kwart over negen – kwart voor vijf” mentaliteit. Moet bij voorkeur om half 9 beginnen en tot half 6, of nog liever, 6 uur doorwerken. U wilt toch zo graag werken? Ja maar, ja maar…U wilt toch zo graag een goede assistente?! Kan ik het helpen dat ik graag ook nog een goede moeder wil zijn? Kan ik het helpen dat ik alles op de fiets moet afleggen en dan niet om half 9 in Amsterdam ZO (of waar dan ook) kan zijn?!
Ja hoor, de huidige werkgever is zóóó flexibel. Behalve voor werkende moeders van 38 die op zoek zijn naar een nieuwe uitdaging…”

Nu heb ik het geluk dat ik samenwoon met een man die ook zijn deel van het ouderschap ‘op eist’. Sinds de geboorte van onze eerste dochter werkt hij ook 4 dagen ipv 5. Hoeveel (positieve!) reacties ik daar al niet op gekregen heb! Hogelijk verbaasd dat ook de man minder werkt. Persoonlijk ben ik van mening: je kiest samen voor kinderen, dus ga je ook allebei (indien mogelijk) minder werken en voor de kinderen zorgen. Helaas blijkt maar weer dat dit niet altijd mogelijk is.
Ik word af en toe zo moe dat ‘men’ altijd roept dat het zo belangrijk is dat vrouwen deel blijven uitmaken van de werkende maatschappij. Tuurlijk! Heel graag zelfs! Maar kan iemand dan ook aan de werkgevers duidelijk maken dat wanneer zij een doorgewinterde sterke pittige leuke geweldige collega/werknemer willen hebben dat dit toch vaak werkende moeders zijn die hun kinderen niet pas om 6 uur van creche/opvang willen ophalen??!! En dat die kinderen niet al om half 8 ’s ochtends bij school voor de deur afgezet kunnen worden??!!

Even mijn frustratie met andere moeders delen…

En toch kunnen we dit niet alleen oplossen in Nederland, we moeten direct Europees de discussie aangaan. Nederland is een absolute koploper voor deeltijdwerk. In welk ander land kunnen ook vaders in deeltijd werken? Ik werk dus zelf 4/5e in Belgie, mijn man 4/5e in Nederland, ideale situatie. Mijn belgische collega’s staan paf: je man ook deeltijd? Wat doet hij dan? Ja, Nederlanders doen dat vaker he?

Maar hier komt mijn kanttekening: Europees en wereldwijd gezien is deeltijd absoluut not done. Ik merk dat dat sentiment in mijn sector, het ingenieursvak dat nog veel sterker leeft. Het werk is internationaal, de bedrijven ook. En voor internationale bedrijven speelt mee: deeltijd = duurder, een jonge man uit het buitenland laten komen is veel handiger dan die veeleisende hollander die op termijn ook nog eens misschien in deeltijd wil werken en dat nog moet mogen ook. Onze concurrentie positie wordt dus zwak. Ik zie dat veel grote high-tech bedrijven dolgraag buitenlanders via versoepelde regelingen laten overkomen. Die willen tenminste wel 60 uur buffelen voor een 40 uurs contract. Oftwel: dit moet ook Europees besproken en opgelost worden. Heel Europa en de rest van de aardbol moeten eman(vrouw)ciperen…
Wat niet betekent dat Nederland al klaar en uitgepraat is natuurlijk.

We moeten als maatschappij de kinderopvang aan vaders koppelen, in plaats van aan moeders. Het zijn de vaders die het meeste werken, dus voor hen is het meeste kinderopvang nodig.

mijn twee dochters zitten 4 dagenm in de week op de naschoolse opvang. Elke dag doet het me zeer als mijn dochter vraagt of ik haar alsjeblieft op kom halen ipv de NSO. De maatschappij is er niet op ingesteld dat moeders zelf mischien huun kind tot een goede burger willen opvoeden. En dan toch zeuren over de jeugd van tegenwoordig. Ik vind dat wij een kans moeten krijgen om het werk met de kinderen te combineren. Mama’s vind ik al een heel goed initiatief. maar het is maar een van de weinige die er is die vacatures aanbied voor moeders die willen werken tijdens de schooltijden.

Ben bezig voor mezelf te beginnen en merk dat er inderdaad nergens rekening met parttime onderneemsters wordt gehouden. Ja, parttime in de zin van: naast een baan. Maar niet naast het moederschap en huishouden. De belastingdienst, de KvK, ze hebben geen enkele info waarin ik mezelf herken.

blij dat de discussie nu eens niet vanuit goed of slecht gevoerd wordt. Ik geloof dat kinderen van werkende moeders net zo gelukkig kunnen zijn als die waarvan de moeder thuis is. Mits de moeders er gelukkig bij blijven! Zelf heb ik gelukkig geen stress-schema met chreche etc. Mijn man werkt op de onregelmatigste tijden en is vaak een paar dagen weg. Niet mogelijk daarop terug te vallen en vooral onmogelijk om met zo’n agenda een afspraak te maken met een KDV. De enige waar dat bij ons ‘in de buurt’ (stad Utrecht!) kan is … Schiphol. Ik doe zolang maar wat anders. Bestuurswerk, huis opknappen, en niet te vergeten kinderen verzorgen. Omdat ik daar op dit moment gelukkig bij ben zijn mijn kinderen ook blije koters.

Wat ik vaak mis in de gesprekken is de realiteit dat in een KDV 4 kinderen per leidster (met een fulltime aanstelling) zijn ondergebracht. Ik heb dus, met twee kinderen, toch nog minimaal een halve baan. Als zelfstandig ondernemer ben ik verder mijn eigen werkgever. Helaas betekent dat ook veel, heel veel, onbetaald verlof. Want één van de gruwelijkste vergissingen die dit kabinet heeft gemaat is het afschaffen van de zwanerschapsuitkering aan vrouwelijke zelfstandige ondernemers. Hoeveel is daarmee bespaard??? Waarschijnlijk is het niet eens terug te vinden. De keuze voor werk in loondienst of zelf iets doen is voor mij niet eens aan de orde. Ik zou wel graag zien dat het zelfstandig ondernemerschap voor vrouwen weer aantrekkelijker zou worden. Hoeven we niet alleen als witte werkster, tuinvrouw of schilder aan de slag.