Eindelijk een econoom die vrouwen begrijpt! een forum discussie

Ik ben het zeer oneens met de stelling zoals die gegeven. Wij vrouwen zijn wel degelijk het slachtoffer van een maatschappij die nog steeds door de heren wordt geregeerd. Uiteraard zeggen alle heren ( en een aantal dames) dat wij vrouwen de keus hebben. Maar is dat wel zo? Er zijn gevallen genoeg bekend waarbij de vrouw geen keus heeft.
Neem het voorbeeld van een gescheiden vrouw met 3 of 4 kinderen. Hoe is dat te combineren met een bruisende carriere? Vaak belanden zij in de bijstand omdat werk en zorg niet te combineren is, omdat werkgevers nog steeds weigeren om over te gaan op 9-3 banen. Het is te duur volgens hen. Vergeten wordt dat juist degenen die gemiddeld 6 uur werken ( dus onder schooltijden) veel productiever zijn, frisser van geest.Maar wie houdt het dan tegen? Juist.
We zijn eruit.
Er dient een mentaliteitsverandering plaats te vinden onder de werkgevers en overheid.

Even offtopic: qua emancipatie is er overigens ook nog genoeg te doen

Mannen en vrouwen blijken meer gelijkenissen dan verschillen te vertonen wanneer gekeken wordt naar persoonlijkheid, communicatie, cognitieve mogelijkheden en leiderschap dan over het algemeen gedacht wordt. Uit meta-analyse van studies naar sekseverschillen zijn op bijna alle onderzochte psychologische variabelen geen of zeer kleine verschillen gevonden. Er zijn wel verschillen te zien met betrekking tot motorische vaardigheden, bepaalde aspecten van seksualiteit en fysieke agressie. Zo kunnen mannen verder gooien dan vrouwen, staan zij anders tegenover seks zonder vaste relatie en zijn zij vaker fysiek agressief.

Het benadrukken en vergroten van verschillen tussen mannen en vrouwen in de media heeft invloed op beide geslachten wat betreft werk, ouderschap en relaties. Tijdschriften en boeken waarin beschreven wordt dat mannen en vrouwen niet goed met elkaar kunnen omgaan en elkaar niet goed begrijpen omdat ze op een andere manier zouden communiceren, kunnen volgens de onderzoekster invloed hebben op de mate waarin we trachten met elkaar te communiceren. Geven we misschien te snel op, omdat we zijn gaan geloven dat de communicatieverschillen tussen mannen en vrouwen te groot zijn? (American Psychologist, september 2005)

Manen en vrouwen komen meer overeen dan dat ze verschillen.

In hoeverre word je tegengewerkt en in hoeverre werk je jezelf tegen?
Het komt allebei voor.
Vrouwen “mogen” hier inderdaad, als ze kunnen en voor zover mogelijk (!), hun eigen keuzes maken.
Maar dat levert nieuwe problemen op.
Veel vrouwen worstelen met het ideaalbeeld dat ze zelf hebben of opgelegd krijgen door hun omgeving.
Beelden van “de ideale werknemer” en beelden van “de ideale moeder”.
Beiden zijn soms niet goed te combineren. Dus als je het allebei (een beetje) wilt, is het een persoonlijke keuze voor een levenslange zoektocht naar de juiste balans.
Ik denk dat het nog even duurt voordat iedereen, ook bedrijven en de overheid, accepteert, dat er verschillende werknemers zijn die in verschillende levensfasen hun eigen voordelen hebben.
Bijvoorbeeld: De drukbezette ouder in het spitsuur van haar leven kan straks de rustige, flexibele, ervaren manager zijn en omgekeerd. Of misschien is een parttime medewerker veel trouwer aan haar baan en levert veel meer op dan een ambiteuze dertiger die na 1 jaar alweer een volgende stap wil maken?
Vrouwen (en mannen natuurlijk ook) krijgen problemen op het moment dat ze zich te veel dingen gaan doen die niet bij hun talenten en hun persoonlijke balans passen.
Dat is voor iedereen weer anders.
Het is een mooie ambitie om voor jezelf en je werk en je gezin de juiste balans te vinden, iedere keer weer opnieuw. 

Wenda Verhoog-Flier, Verhoog Consult
www.vrouwEnwerkcoach.nl

Uiteraard hebben vrouwen ambitie, en vast net zo veel als mannen. Maar omdat vrouwen nu eenmaal de spil zijn in huis en in de maatschappij, vrouwen nu eenmaal in de meeste gevallen iets van 5 ballen tegelijk in de lucht moeten en willen houden, zich continu splitsen tussen privé en werk, veel functies tegelijk bekleden (moeder, echtgenote, huishoudster, kok, taxichauffeur, pleisterplakker, ruziesusser, vriendin, sportcoach, en nog veel meer), is de ambitie bij veel vrouwen niet zo belangrijk. Het vinden van de juiste balans tussen privé en werk (en dan heb ik het over kwaliteit en niet tijd), is voor vrouwen het belangrijkste. Vrouwen beseffen namelijk dat als er een goed evenwicht is, ze tijd hebben voor zichzelf. En dan komt die ambitie ook, ………….als ze willen.
Lorraine Simoons, professional organizer
www.so-organized.nl

Ik heb het boek nog niet gelezen (ga ik zeker doen) en ik heb de cijfers niet paraat. Dus volgens mij moet je oppassen om te zeggen dat vrouwen tegengewerkt worden om de top te behalen. Dat je tig vrouwen in je praktijk helpt die met de klacht komen ‘ik word tegengewerkt’ wil nog niet zeggen dat het ook structureel zo is. Die andere vrouwen die geen last van tegenwerking hebben komen niet bij je. Ik hoorde gisteren in Buitenhof dat van de vrouwen die full time werken 1 op de 4 de top haalt en dat dat prima cijfers zijn. Voordat we deze discussie voeren hoor ik graag de cijfers. Dat ik de ervaring heb dat je goed de top kan bereiken als vrouw doet dan niet ter zake.
Monique Engelbertink

Ik ben het absoluut oneens met Marike Stellinga. Lees de Prooi, over ABN Amro, lees Mildred Hofkes, Wisseling van de macht. Vrouwen zijn wel degelijk ambitieus. Nee niet alle vrouwen, dat klopt. Maar ook niet alle mannen zijn ambitieus.
Ik zie het dagelijks in mijn praktijk, hoe vrouwen niet serieus genomen worden, hoe ze gepasseerd worden, hoe ze moeten vechten en keer op keer teleursgesteld worden. Marike Stellinga noemt dit anecdotisch. Nou ik weet niet wat daar grappig aan is.
Vreneli Stadelmaier, SheConsult.

I agreed with Marieke.
There is a reason why there is man and there is woman. I always feel that Women’s lib encouraged women to be free, and yet at the same time never really come up with the solutions what shall women do with her share of the household? What do we do with the burden or responsibilities of bringing up responsible future citizens?
YES. There are many women who wants to take a men’s job (OR think they want to have a men’s job), but there are many would prefer to take care of their children … give them the love, foundation and stability of a home … which are very admirable. Why do we need to change that?
I truely believe in equality. I do not believe in special rights. I would never take a job JUST because I am a woman, and I am ONE OF THE QUOTA. I would deem that as personal insult.
While I was in the US, this is what I learned: young, white, male is the most discriminated (nobody wants to admit it). They are discrimated by being young, male and white.
I still ponder: IF Obama is a young, WHITE, male, would he be elected?

Ze heeft natuurlijk helemaal gelijk. Nu is het natuurlijk wel zo dat je als ambitieuze vrouw op moet boksen tegen allerlei vooroordelen in je omgeving, en de voorzieningen zeer slecht geregeld zijn. Ik woon bijv. in een klein dorp waar geen voorzieningen zijn. Overblijven is niet meer mogelijk in verband met gebrek aan belangstelling. Naschoolse opvang 8 km verderop waardoor de kinderen met een busje worden opgehaald en door het hele dorp als zielig worden beschouwd. De kinderen gaan maar twee dagen omdat ik mijn full-time baan in 4 dagen invul en mijn man een deel van de opvang voor zijn rekening neemt. Niets zieligs aan.

Ik ben het helemaal eens met deze uitspraak van Marike.
Vrouwen hebben de gave om zich nu eenmaal op meer dingen tegelijkertijd te richten.Terwijl mannen vaak gefocust zijn op 1 ding. Om groei en verandering in je leven te verkrijgen hebben vrouwen het nodig om hun leven op een evenwichtige manier in te delen.Evenwicht is gewoon beter voor je persoonlijkheid. Wanneer je je aandacht hebt besteedt aan werk of geest heb je net zoveel tijd nodig om te besteden aan hartzaken, lichaamszaken of zaken die te maken hebben met je verbinding met anderen. Vrouwen zijn zich daar veel meer van bewust en volgens mij maakt dat, dat ze er niet voor kiezen om zich volledig te geven voor hun carrière.

Ik ben benieuwd hoe anderen hier over denken.

Hartelijke groet,
Denise Boomer