bron: Intermediair.
Idealisme en pragmatisme
Op de wc ruikt het niet citroenfris en strijken doen ze al jaren niet meer. Toen haar zoontje laatst een gekreukt T-shirt droeg, kreeg Thera Riemer, werkende moeder van vier kinderen, dat meteen te horen. ‘Op school zei een moeder dat ik gewoon lui was.’
Allebei een baan plus een kind of wat: dat staat garant voor druk bestaan. En ja, strijken en een nieuwe luchtverfrisser kunnen er dan wel eens bij inschieten. Maar wie denkt dat tegenwoordig steeds meer tweeverdieners de opvoeding van hun kroost zo pragmatisch mogelijk aanpakken – zoals bijvoorbeeld Thera Riemer dat doet – heeft het mis. Kennelijk is het omgekeerde nog de trend.
Moderne kinderen worden overspoeld met zorg, aandacht en activiteiten. In de opvoeding is perfectionisme de norm. We weten dankzij een overstelpende hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek precies wat goed en slecht is voor de gezondheid en ontwikkeling van kinderen. En aangezien elke ouder het allerbeste voor zijn kind wenst, houdt iedereen zich keurig aan de nieuwste inzichten. Het resultaat: opvoeden is een baan geworden met een wel zeer uitgebreid takenpakket.
Ga maar na: al vóór de conceptie moeten ouders rekening houden met hun toekomstige kroost. Aanstaande moeders stoppen met roken en drinken en de Franse kaasjes en de biefstukken verdwijnen onmiddellijk uit de koelkast. Negen maanden lang draagt de aanstaande moeder om haar nek een belletje (het getingel is leuk en rustgevend voor de vrucht), zingt ze onafgebroken en vertelt ze aan de lopende band verhaaltjes (zo leert de foetus mama’s stem kennen). En op de eerste de beste ruzie op het werk volgt een ziekmelding, want stress is héél slecht voor de ontwikkeling van de kleine Mees of Noa.
Lees meer in het carriáre dossier werk & gezond op: