Iedere dag opstaan, ontbijten en naar je werk gaan. Het kan standaard worden. Maar in sommige banen krijg je de kans om iets bijzonder te doen. Voor anderen. En dat maakt je baan bijzonder en je werkdagen ook. Dat ervaren Marjolein Lankhout en Frederike Godron ook zo. Onlangs vertrokken zij namens SOS-Kinderdorpen naar Zuid-Afrika.
5 mei 2009, 20.00 uur. Klaar voor vertrek. 6 dagen naar Zuid-Afrika om een kinderdorp te bezoeken, interviews te houden en foto- en filmmateriaal op te nemen. Een lange reis later komen we aan in het kinderdorp. De kinderen komen net terug van school. Al snel rennen ze op ons af om te spelen en vragen te stellen over wie we zijn en wat we komen doen. Geweldig om ze zo vrolijk en op hun gemak te zien! Als we de SOS-moeders ontmoeten blijkt al gauw hoe dat komt: wat een lieve vrouwen… Ze zijn zó goed met de kinderen; warm en vol aandacht. Zo hoort het, denken we.
Mama Lucy
Donderdag 7 mei, 07.00. Al vroeg komen we bij mama Lucy aan om te ontbijten met de kinderen voordat ze naar school gaan. Als ze eenmaal weg zijn, hebben we uitgebreid de tijd om eens met Lucy te praten. Ze vertelt dat kinderdorp Nelspruit bijna 6 jaar bestaat. Er zijn 10 SOS-moeders die ieder met ongeveer 8 kinderen in een eigen gezinshuis wonen. Voor ons grote gezinnen, maar dat is hier vrij normaal. Sommige kinderen zijn echt aidswees, maar de meeste zijn verwaarloosd of verlaten. Eén van die kinderen is Busi; een meisje van 3 jaar die de eerste anderhalf jaar van haar leven ernstig verwaarloosd werd door haar moeder. Nu woont ze bij mama Lucy en gaat het goed met haar. Het is prachtig om te zien hoe die twee aan elkaar gehecht zijn geraakt.
Gezin verscheurd door HIV
Vrijdag 8 mei. Vandaag bezoeken we ons gezinsversterkende programma in een van de nabij gelegen townships. Dit programma is opgezet om te voorkomen dat kinderen er alleen voor komen te staan. Door kwetsbare gezinnen te begeleiden zodat ze zelf een stabiele situatie voor hun kinderen kunnen creëren. Op dit moment worden hier 249 families van in totaal 675 kinderen voor langere tijd mee geholpen. Eén van de families die we hebben bezocht, bestond uit een oma met haar dochters en kleinkinderen. 1 dochter was er vandoor gegaan en had haar baby ook bij oma achtergelaten. 5 vrouwen met 5 kinderen in 1 huis. Geen man of vader te bekennen. Iedereen werkeloos. Oma was op, zat er helemaal doorheen. Gelukkig begeleidt ons programma deze familie. Met voeding en kleding en hopelijk binnenkort ook met onderwijs en banen zodat ze zichzelf kunnen onderhouden. We besluiten de kleding die we hebben meegenomen te geven aan het programma. De gezinnen in het township hebben het hard nodig.
Moederdag
Zondag 10 mei. Het is Moederdag. We vieren het met de moeders in het dorp: voor iedere moeder hebben we een mooie bos bloemen gekocht. De kinderen hebben tekeningen gemaakt. Ze zijn geroerd… Voor Marjolein is het dubbel; ze kan nu niet bij haar eigen kinderen zijn. Als ze hen belt, vraagt haar oudste zoon meteen hoe het met de ‘zielige kindjes’ is. Want dat is waar mama voor werkt, weet hij inmiddels. Hij leent zijn mama even uit en dat mag. We zijn toch weer bijna thuis. Het was indrukwekkend en bijzonder.