Door: Astrid Geel,
Ik werk voor een vrijwilligersorganisatie waar het draait om krachtige vrouwen, Niňos del Arco Iris. Het begon allemaal met één vrouw die besloot om haar inmiddels volwassen kinderen achter te laten en te verhuizen naar Peru. Waar ze had gezien hoe kleine kinderen aan het overleven waren. Ze begon uit het niets een centrum waar kinderen en volwassenen een plek vinden om bij te komen, bij te leren en bij elkaar te zijn. Zij leert hen hoe belangrijk het is om van jezelf te houden en goed voor jezelf te zorgen.
Met alle kracht die ze in zich heeft zette ze er een schitterend huis neer, een school, tandarts en dokterspraktijk en breidde ze het project uit met geweldig mooie regenbooghuisjes voor de vele toeristen in de regio. Via deze weg kunnen ze als project ook voor een eigen inkomen zorgen.
In Nederland zit er inmiddels een vrijwillige organisatie van rond de twintig mannen en vrouwen, aangestuurd door wederom twee krachtige vrouwen, die zorgt voor de website, nieuwsbrief, fondsenwerving, bijeenkomsten, etc. Zodat er geld komt om de leraren in Peru te betalen en de kosten voor het huis, de school en de praktijk. Regelmatig vliegen er vrijwilligers, op eigen kosten, heen en weer. En nemen dan vele koffers met spullen mee die in Peru door de moeders gemaakt zijn.
Het is Heléna van Engelen, die krachtige vrouw die naar Peru ging om haar droom waar te maken, nl. gelukt om de moeders rondom het project te bereiken. Er is een vrouwencoöperatie opgezet die elke zaterdag bij elkaar komt om gezamenlijk kettingen, tassen, truien, etc. te maken. Waardoor ze inkomsten voor hun gezin creëren. Inmiddels wordt er samengewerkt met het blad Happinez en staat één van onze kettingen ter verkoop in het blad.
Ik kan niet zoveel met geklaag over moeders die meer zouden moeten gaan werken. Of het geklets over mannen die te weinig helpen. Ik zie in mijn omgeving zoveel moeders die zoveel kracht hebben en bijzondere dingen doen. Die wel degelijk een verschil maken op deze wereld. Die zich niet tegen laten houden door negatieve gedachten, of een omgeving die niet mee werkt. Misschien is het ook wel dat ik me sinds kort zo bewust ben dat ik zelf ook zoveel kracht in me heb. Dat kan eigenlijk ook niet anders. Zowel van mijn kant van de familie als van mijn man waren er krachtige oma’s, die allemaal al op jonge leeftijd weduwe waren. Ik heb een krachtige schoonmoeder. En een krachtige moeder. Ik werd groot gebracht met het tijdschrift Opzij. En niet voor niets kreeg ik drie zonen. Elk jaar dat ze ouder werden groeide ik in mijn kracht. En vijf jaar geleden ging ik zelf door een diep dal, maar merkte dat ik vanuit eigen kracht de omslag van overleven naar leven kon maken.
Nu maak ik met Spiegeltueel gebruik van deze kracht, om het stokje door te geven. Nog te vaak kom ik moeders tegen die niet door hebben hoeveel kracht ze in zich hebben. Maar wel steeds midden in een krachtveld met hun partner en/of kinderen zitten. Het is mogelijk om kracht te laten zien vanuit liefde, bewustwording en innerlijke rust. Om op die manier contact met jezelf en je omgeving te maken is zoveel fijner.