Anyawathi: moeder van beroep

Susanne van Lieshout interviewt vrouwen in Sri Lanka
Anyawathi: moeder van beroep Anyawathi is moeder. Ze heeft maar liefst 24 kinderen grootgebracht in 26 jaar. Zonder man, zonder vader, zonder haar eigen moeder. De kinderen hebben geen opa’s of oma’’ s, geen ooms en tante’s, sommige hebben een broertje of zus, anderen niet. Hè, zul je je afvragen, hoe kan dat?
Anyawathi is ‘moeder van beroep’. Ze woont en werkt haar halve leven in een SOS kinderdorp in Sri Lanka. Momenteel heeft ze nog zes kinderen tussen de 12 en 16 jaar thuis wonen. ‘Thuis’ is een simpel maar confortabel huis in het kinderdorp. Het is een mooi dorp, met straten en laantjes, grasveldjes, een school en speeltuintjes. Heel wat aangenamer dan de veelal arme, vervuilde dorpen in het land.

Wereldwijd zijn er meer dan vierhonderd SOS kinderdorpen in 132 landen. Hun doel is arme, veelal verweesde kinderen, een thuisomgeving te bieden. Een van die kinderen is Dilupa. Ze heeft 2 zusjes, haar moeder is bij de geboorte van het jongste zusje overleden. Toen Dilupa 5 was, kreeg haar vader maagpijn. Dilupa weet nog dat ze haar vader elke dag moest wassen, scheren en aankleden. Op een dag kwam die zieke vader bij het kinderdorp met zijn drie meisjes, of ze alsjeblieft voor zijn kindjes wilden zorgen. Een paar dagen later was papa overleden. Anyawhati vertelt: ‘de zusjes zijn bij elkaar gebleven, ik heb ze alle drie opgevoed als een echte moeder.’

Ook Sandra is een van haar kinderen, ongewenst, achtergelaten door haar piepjonge moeder. De kindjes die zonder achternaam in het dorp terecht komen, krijgen eerst de naam van de plek waar ze gevonden zijn, dan krijgen ze de achternaam van de kinderdorpmoeder. Anyawathi’s collega-moeder beaamt dat ze voor kindjes vecht als een tijgerin. ‘Wekelijks stond ze bij de directeur van het kinderdorp op de stoep. Waarom zijn mijn meisjes niet gekozen voor de sportdag? Kan ik meer melk krijgen? Wanneer krijgen ze hun geboortecertificaat?’.

Anyawhati is beretrots op haar dochters. Sandra behaalde de hoogste resultaten in haar klas, en won, als enige Sri Lankaanse, een beurs voor het Wereld College in Hong Kong. Daarna heeft ze in USA micro-biologie gestudeerd.

Anyawhati schuifelt naar een kamer en komt terug met een fotoalbum. Foto’s van Sandra in afstudeerrobe, met zo’n college petje, Sandra als stralende bruid naast een knappe jonge vent. Sandra heeft het goed gedaan: getrouwd, een goede baan en ze woont in Colombo.

‘Waar ben je het meest trots op?’, vraag ik Anyawhati. Met de foto in haar armen vertelt ze: Sandra en haar man hebben hier vlakbij ons dorp een stuk grond gekocht. Dit jaar komen ze hier wonen, dan is mijn dochter weer terug bij haar moeder!’