Recessie vraagt om reksessie

Door: Marlisa Wareman

Vrouwen laten participeren op de arbeidsmarkt, al decennia een discussiepunt. Eerst vanuit de religie, nu vanuit de noodzaak. Waarom al die aandacht voor een werkende vrouw, wat maakt haar anders dan de werkende man? Het grootste verschil ontstaat nadat zij MOEDER wordt. En, inderdaad, slechts weinig moeders aan de top.

Het klassieke gezinsmodel van een moeder en vader die op jongere leeftijd (middelbare school) bewust voor elkaar kiezen, samen groot groeien en kinderen grootbrengen. Dit is het beeld dat wij ontdekt hebben onder succesvolle financieel onafhankelijke moeders. Vrouwen met een stabiele partner, die hen regelmatig coacht in het niet aanwezig zijn thuis, grootouders die regelmatig bijspringen en veel van deze vrouwen werden voor hun 30ste moeder. Weinig alleenstaande moeders aan de top. Opvallend ook dat wereldleiders (man of vrouw) de volledige steun hebben van hun partner en, als zij een gezin vormen, vaak meer dan 2 kinderen grootbrengen. Opvallend ook: veel boerinnen zijn door de eeuwen heen de meest financieel onafhankelijke vrouwen. Ooit bij stilgestaan?

Kortom: Overheid wordt wakker. Investeer in deze tijden van recessie niet langer in onderzoeken geleid door bekende persoonlijkheden naar het ‘waarom’ uit het verleden. Investeer in de toekomst, durf te springen en aannamen te maken. Denk niet langer in ‘meer uren arbeidsparticipatie’, ‘meer vrouwen aan de top’ en andere hard te meten criteria. Vrouwen en vooral moeders willen werken voor de eigenwaarde en uitdaging, minder voor het geld, macht en roem. Vaak beginnen ze na gesprekken met anderen. Eenmaal het geld geroken, blijkt het toch wel prettig en breiden ze zelf uit als hun baas hen voldoende stimuleert of het gezinshuishoudboekje dit vereist.

Ga voor de REKSESSIE: nu investeren in grote stabiele gezinnen die voor hun 28ste kinderen krijgen, die goed opgeleid worden, waar vader en moeder naar vermogen (hersencapaciteit en stressbestendigheid) werken tijdens en na schooluren. Kinderen gaan naar de brede school (met warme lunch) en worden in de puberteit niet geconfronteerd met ‘tussenuren’, maar met uitdaag- en sporturen die ook de echte handwerkers ruimte laten. Investeer vervolgens in het uitbreiden van de gelijkwaardigheid in inkomen, zorgverloven en pensioenvoorzieningen van vrouwen en mannen.

Hoezo reksessie? Nou het is net een elastiek. In krappe tijden van overheidswege op te rekken en in ruime tijden met beleid los te laten. Het oprekken zou nu bestaan uit het investeren in de volgende maatregelen:

– brede school vooral van belang voor alleenstaande ouders
– warme lunch tussen-de-middag
– papa verlof net nadat moeder weer is geen werken
– behouden betaalbare kinderopvang
– opa en oma’s betrekken bij de gezinnen van kinderen bijv. in de vorm van kangaroewoningen
– moederwerknetwerken
– flitsscheiding afschaffen

Moeder worden betekent vaak dat vrouwen hun prioriteiten verleggen van carrière naar gezinsgeluk en maatschappijbelang. Dit wordt bevestigd door de veranderingen in het lichaam en de afhankelijkheid van de baby. Hier doe je als overheid niets aan, sterker dit moet je koesteren en erkennen. Tijdelijk uit de roulatie zijn, hormonaal veranderen en coaching nodig hebben in de combinatie werk en gezin.

Stichting Mama Wil en de vrouwenbond FNV slaan de handen ineen en gaan niet langer mee discussiëren, klankborden of onderzoeken. Wij gaan DOEN, door vrouwen, hun partners en hun ouders erop te wijzen dat het goed is als moeders werken en daarin gesteund worden door hun directe omgeving. Goed voor hun eigen ontwikkeling en voor het gezin. Ze zijn zelfverzekerder, aantrekkelijker en beter in prioriteren. We nuanceren dit door aan te geven dat financieel onafhankelijk worden belangrijker is dan een ‘mannelijke’ topfunctie met macht. Want geld is noodzakelijk in de huidige individualiserende maatschappij, vooral als het risico op het verlies van de partner groot is (1 op de 3 gezinnen scheidt tegenwoordig). Financieel onafhankelijkheid bereik je ook door de schoolopvang te professionaliseren, de groentetuin te promoten, te netwerken in de eigen buurt en minder waarde te hechten aan materiele zaken.