Moederdag zonder mijn eigen moeder

Het wordt mijn achtste moederdag en mijn vijfde zonder dat ik mijn eigen moeder spreek of zie. Vijf jaar geleden nam ik de beslissing om zonder contact met mijn familie verder te gaan. Een moeilijk en pijnlijk proces volgde. Ook al wordt de navelstreng na de geboorte doorgeknipt, het niet zichtbaar bestaan van deze energie is veel moeilijker om los te maken. Misschien wel onmogelijk.

Enerzijds maakt geen contact hebben met je eigen moeder het moeilijk om zelf moeder te zijn. Ik denk waarschijnlijk vaker over het moederschap na dan de gemiddelde moeder. Wilde het juist zo goed doen, dat het tegelijkertijd mijn valkuil was geworden. Daarom geniet ik enorm nu het vanzelf gaat en de angst om te falen steeds minder wordt.

Ondanks het verdriet te leven zonder moeder overheerst het gevoel van vrijheid. Ik kan echt de moeder zijn zoals ik dat wil. Onze kinderen de waarden en normen meegeven die bij mij passen. Ik voel me niet geremd, gestuurd of beknot. Het zou natuurlijk mooi zijn als ik me wel gesteund en gewaardeerd zou voelen, zoals vele dochters wel van hun moeders mee krijgen, maar het is me simpelweg niet gegund.

Moederdag had voor mij elk jaar een moment van verdriet en pijn kunnen zijn. Doordat ik in het verleden was blijven hangen en met het proces met mijn eigen moeder bezig was gebleven. Ik heb ervoor gekozen om in het nu te leven. Op deze dag vier ik juist mijn eigen moederschap. Dat ik niet alleen ben op de wereld, maar een heerlijk gezin heb om van te genieten. En dat onze kinderen nog zo dicht bij mij zijn.

Nu ik drie kinderen groot breng hoeft niemand mij meer te vertellen waarom het verleden was zoals het was. Ik zie met eigen ogen hoe lastig het is om kinderen groot te brengen. Hoe je geconfronteerd wordt met de mindere kanten van jezelf en onverwerkte ervaringen uit het verleden. Echter elk kind is het waard om daaraan te werken.

Voor mij is moederschap niet alleen het doorgeven van leven, maar ook het aangaan van het leven. Je kunt er niet meer omheen. Mijn kinderen vragen mij door hun gedrag in mijn eigen spiegel te kijken. Elke dag weer. En in die spiegel zie ik mijzelf. Een gelukkige moeder. Voor het eerst ook op moederdag. Omdat het me gelukt is los te komen van schuldgevoelens en de angst om door te geven.