De jaarlijkse grote schoonmaak

Een beetje zon doet wonderen. Alles ziet er ineens veel vrolijker uit in de zon. En zodra de eerste redelijk zonnige lentedag is gekomen, word ik wakker uit mijn winterslaap. Het lijkt wel, alsof ik veel actiever wordt door enkele zonnestralen, ook al was het de afgelopen weken vaak nog bitter koud was en blijven de weerberichten hardnekkig buien en lage temperaturen beloven. Ik heb toch maar één zonnige dag nodig om van seizoen te veranderen. Volgens mij is het een erfenis van mijn moeder, die nog steeds bij het aanbreken van de eerste lentedag aan de traditionele grote schoonmaak begint.

Zodra het weer ook maar een beetje neigt naar lente, staat mijn moeder op en gaat zij als een dolle te keer. Het hele huis maakt zij dan van voor naar achter grondig schoon. Geen plekje wordt overgeslagen en alles wat ook maar enigszins verplaatsbaar is, haalt ze van haar plaats om vakkundig er achter te schrobben en boenen. De gordijnen moeten van de rails en in het bad urenlang weken in Biotex, om vervolgens weer nat te worden opgehangen, gevolgd door het zorgvuldig aanbrengen van de plooien. De jaloezieën worden één voor één afgenomen, de vriezer ontdooit en alle matten, dekbedden en kussen uitgeklopt aan de waslijn buiten gehangen om uit te waaien. De grote schoonmaak van mijn moeder duurt meestal twee dagen. 
Ik heb jarenlang die grote schoonmaak verafschuwt; zeker in de jaren dat ik verplicht werd om mee te helpen met het jaarlijkse ritueel. Toch ben ik er inmiddels achter gekomen, dat een grote schoonmaak een perfecte manier is, om mezelf van wintermoeheid te ontdoen en helemaal vrolijk aan de lente te beginnen. Alleen houd ik mijn schoonmaak op mijn eigen manier. Schoonmaken is namelijk niet mijn grootste hobby. Toch kan het me een enorm voldaan gevoel geven, als ik er aan begin. Of liever als het achter de rug is.

Het poetsen heb ik vervangen tot het uitruimen van de voorraadkast en een grondige check van houdbaarheidsdata op alle spullen die daar in staan. Dat levert een halve vuilniszak producten-over-de-datum op, en een keurige rangschikking op houdbaarheid van de overgebleven spullen in de kast. Een blik op de kast is voldoende mij nog blijer te maken en voor de eerstkomende weken weet ik precies wat ik allemaal in huis heb.

Van winter naar zomer betekent ook het opruimen van winterkleding en het opzoeken van zomerspullen. Dat is natuurlijk voor niemand een straf. Bovendien lijken aan het einde van een seizoen al mijn kledingstukken enorm gedateerd en somber. Ze zitten niet meer lekker en passen ook niet bij mijn zomerstemming. Een goede reden om ze weg te stoppen. Hoewel het weer van de komende weken mij zal noodzaken niet alles hoog boven achter in de kast op te bergen, heb ik vorige week alle fleurige zomerjurkjes voor in de kledingkast gehangen. En dat oogt, inderdaad, een stuk vrolijker en zonniger. Ook de kleding van de kinderen heb ik uitgebreid opgeruimd. Het is opvallend hoeveel kledingstukken ik vorige zomer heb bewaard, omdat ze ruim pasten en ik de illusie had, dat ze deze zomer nog wel gedragen kunnen worden. Niets is minder waar. Ze groeien allebei zo snel, dat ik behalve een stapel winterkleding ook een stapeltje zomerkleding moet opruimen.

Na voorraadkast en kledingkast volgde de tuin. Het was me al opgevallen, dat deze bij het naderen van de lente steeds groener en groener werd. En dat komt niet alleen door het uitkomen van de planten. Onkruid woekert welig tussen alle planten door en zorgt ervoor dat onze tuin veel groener lijkt, dan hij in werkelijkheid is. Onkruid wieden is zeker niet het leukste werk, maar met een beetje zon in je gezicht wel een heel dankbare bezigheid. Meter voor meter pluk ik voorzichtig het overbodige groen tussen de planten vandaan. Af en toe twijfel ik wel eens, of ik niet per ongeluk een plantje meepak. Ooit vertelde iemand mij, dat onkruid weinig wortels heeft en gemakkelijk uit de grond te halen is. Dat is nu nog steeds mijn maatstaf om te bepalen of het groen er in blijft of er uit moet. Na twee dagen wieden is de groenbak tot de rand toe gevuld en ziet de tuin er op zijn best uit. Het lijkt zelfs wel, dat na de grote opruiming alle planten dankbaar hun best doen om nog meer bloemen te geven.

En als na al die activiteiten mijn huis en tuin redelijk aan kant zijn, zet ik de tuinstoelen buiten en ga heerlijk buiten genieten. Door het ruimen is mijn hoofd meestal ook weer helemaal leeg en brengt de zon mij weer nieuwe energie. Zonne-energie. Ik ben helemaal klaar voor de zomer.