Mamas Mama's online magazine voor moeder, kind en werk. Werkende moeders, vrije tijd en opvoeden
De zomer is helaas voorbij. Ik hoop dat jij ook genoten hebt? Nu hoor ik overal dat mensen ‘opgeladen’ en vol energie weer hard aan het werk zijn. En ik moet zeggen dat ik daar wat moeite mee heb. Opgeladen? Ja, in balans zelfs. Zeer tevreden. Gelukkig en relaxed. Zo kom ik de zomer uit. Maar vooral dat ‘relaxed’ dat nekt me denk ik een beetje. Ik kom maar niet op tempo. Wekenlang heb ik niet hoeven koken. Wekenlang heb ik geen stofzuiger vastgehouden en ook geen enkel ander werk verzet. Ik droomde over nieuwe plannen in mijn werk en privé. Ik zag helemaal voor me hoe ik dat zou gaan combineren met de dingen die ik toch al doe. En wat blijkt nu? Ik raak werkelijk overspoeld van alles wat ik moet. Sinds de scholen weer begonnen zijn. De sporten weer gestart. Het werk weer loopt en het huis weer dichtslibt van viezigheid en rommel.
Ik heb al weken het gevoel in een te lage versnelling te functioneren. Met een grote weerstand om door te schakelen. Echt weer te gaan hollen. Ik wil niet meer rennen en vliegen. Ik wil af en toe iets gewoon niet doen. Niet een gezonde maaltijd koken, niet de was opvouwen. Niet voor de kinderen bedenken wanneer ze gym hebben of hoe laat ze in bed moeten liggen. Ik wil een boek lezen, of gewoon dromen in de zon, die door mijn raam naar binnen schijnt. Praten met de maan, als ik eigenlijk slapen moet.
En weet je wat? Ik ga dat ook doen. Ik doe het eens een tijdje wat kalmer aan. En als ik dan een activiteit toe wil voegen aan mijn leven. Dan laat ik iets anders gewoon even zitten. Ik wil overzicht. Geen propvolle agenda, geen troep in mijn huis. Maar ik laat gerust de afwas een dagje langer staan. Ik wil me niet druk maken over onbelangrijke zaken. Ik wil rust. En als nu iedereen het wat rustiger aan zou doen, dan val ik wat minder op. Dus ik wil je vragen: doe je mee? Rustig aan. Vooral de dingen doen die je echt wilt? Wat belangrijk voor je is? En laat je mij dan weten hoe dat voelt?
Durf te leven!
Vivienne Westerhoud
Hoi Vivienne,
Leuk je weer ’te zien’. Herkenbaar je verhaal. Ik zweef tussen acceleren en even niets. Maar inmiddels heeft mijn werk wel aangetrokken. Ik raakte ook overspoeld. Dacht toen, in je eentje is ook niet alles dus eerst maar eens een mastermind organiseren. Het liefst een groep tussen 15 a 20 vrouwen. Ik combineerde aanmelding met een aktie op Fb. Zit ik ineens met 50 welwillende vrouwelijke ondernemers haha. Ach, werk is mijn passie en ontspanning. Ik kan het niet laten. En als jij ook weer een kriebelmoment hebt, laat je me het dan weten? Zie ik je dan graag op de mastermind. Gr Anita
Hoi Vivienne, Fijn om te horen, ik doe met je mee! En ik voel me dichter bij mezelf.Hoe minder ik doe, hoe gelukkiger ik me voel. De jongste is nu naar school en ik heb eindelijk meer tijd voor mezelf. Ik ga deze tijd niet meteen opvullen met nog meer werk of andere activiteiten. Dat kost wel eens moeite, maar het is zo fijn om uit te stellen of nee te zeggen en meer “rommeltijd” en “lummeltijd” te hebben. Hopelijk doen er meer mensen mee!
Liefs, Wenda (www.verhoogconsult.nl)
Ik doe mee. Heb precies hetzelfde. Ik ga vaart geven wanneer dat moet (huishouden op orde) en maak keuzes voor wat ik buitenshuis ga doen (geen extra dingen als het niet hoeft). Is quality time al weer een ouderwets woord? Ik ga ervoor.