door Anne-Marijn Küthe
‘Please allow me to introduce myself. I am a man of wealth and taste’ zingt Mick Jagger in Sympathy for the devil. Ik ben geen man en van wealth of taste is al evenmin sprake. Wel wil ik me graag voorstellen. Mijn naam is Anne-Marijn Küthe, ik ben 38 jaar oud en moeder van Thomas (8). Ik ben een WAHM: een work-at-home-mother. Mijn hoofdactiviteit is juridisch vertalen. Laatst vertelde ik dit aan iemand die ik net had ontmoet. Haar reactie? Een welgemeend maar tamelijk tactloos ‘wat lijkt dat me saai, zeg!’ was mijn deel.
Belangrijke haastklussen
Hoewel ik me deze reactie kan voorstellen is de werkelijkheid heel anders. Juridisch vertalen is allesbehalve saai. Achter de juridische dossiers in mijn werkkamer gaan hele werelden schuil. Met belangen die moeten worden verdedigd en geschillen die moeten worden beslecht. Met hoofdrolspelers en figuranten. Met dilemma’s die moeten worden opgelost en feiten die moeten worden achterhaald. Ook los van de inhoudelijke kant valt de juridische vertaalpraktijk niet als saai te bestempelen. Met het vertalen van juridische stukken is dikwijls haast geboden dus moet ik niet zelden tot in de late uren doorwerken om klussen te klaren. Mijn werkzame leven beschouw ik als uiterst gevarieerd.
Alleenstaande thuiswerkende moeder
De rijke schakeringen van mijn beroepsleven vallen overigens in het niet bij de variatie die het leven als alleenstaande thuiswerkende moeder biedt. Elke week ziet er anders uit, niet alleen vanwege mijn deadlines maar ook vanwege speelafspraken van Thomas, eventuele kinderfeestjes, activiteiten op de basisschool van Thomas, oudergesprekken, judotoernooien, clubjes en opvoeringen. Ik heb maar één kind en heb veel respect voor vrouwen die meerdere kinderen hebben. Al snel ben je dan niet alleen moeder, maar ook ‘gezinsmanager’, kan ik me zo voorstellen.
Meer tijd voor andere dingen
De ontwikkelingen in het leven van mijn kind gaan nog sneller dan de ontwikkelingen binnen mijn vertaalpraktijk. Een jaar geleden was ik dagelijks nog intensief met Thomas bezig, nu gaat hij steeds meer zijn eigen gang.
Aanvankelijk was dat wel even slikken, ik voelde me een tikje overbodig worden. Inmiddels ben ik gewend aan deze nieuwe fase en benut ik de tijd die is vrijgekomen intensief. Ik schrijf veel. Onder meer artikelen in vakbladen, columns voor sites, stukjes voor plaatselijke kranten. En ik verdiep me in opvoedkunde en trek weer meer tijd uit voor mijn sociale leven.
Dankzij Internet en e-mail kan ik als thuiswerkmoeder contact onderhouden met de buitenwereld. Toen ik over Vivienne Westerhoud las in het blad J/M vakblad voor ouders was ik erg enthousiast. Meteen daarna bezocht ik haar site mamas.nl. De site is een streling voor het oog, bestrijkt een breed scala aan onderwerpen en heeft een mooie insteek. Op deze site merk je echt dat moeders elkaar kunnen stimuleren en motiveren. Ik ben blij dat Vivienne dit initiatief heeft genomen en hoop en denk dat haar site een lang leven is beschoren. En dat solidariteit tussen moeders -in plaats van rivaliteit- de norm wordt. Zij heeft ook een site voor ondernemende vrouwen, waar zij tips en inspiratie deelt.