Door Marielle Kleynjan, www.moem.nl
Het begon met pijn in mijn buik. Vijf jaar geleden ben ik Moem begonnen omdat ik geen pijn in mijn buik meer wilde. Ik wilde alleen nog dingen doen en mensen ontmoeten en werken en leven volgens mijn eigen gevoel. het moest goed voelen, helemaal goed. En als dat het niet deed dan kwam daar die knagende pijn in mijn buik. Dat moest stoppen. Ik wilde leven en werken vanuit mijn hart en met passie. Dat lukte erg goed. Al mijn workshops en aktiviteiten liepen goed en lekker. Alles wat ik bedacht en in gang zette stroomde. Heerlijk!
Tot mei. Ik was een programma aan het maken voor Moem Matinee en ik kreeg accuut buikpijn. Ik probeerde het te negeren. Moem Matinee was tenslotte leuk en helemaal vanuit mijn hart, met al mijn passie erin. Toch? Niet dus. Niet méér in elk geval. Al mijn andere workshops bracht (en breng) ik nog met evenveel passie en lust maar het vuur was weg uit de Matinees. Míjn vuur. Ik ben gestopt en kreeg meteen ideeën voor nieuwe inspirerende vrouwencursussen en cirkels die in februari 2010 zullen starten. Hoe deze andere cirkels er precies uit gaan zien kun je lezen in aankomende nieuwsbrieven.
Maar mijn buikpijn dook weer op. Wat? Nog niet genoeg losgelaten? Wat nu dan? In een verhelderend gesprekje met P kwam ik erachter dat ik aan het “evalueren” ben. Mijn hele leven, zowel werk als privé. Daarnaast ben ik aan het voelen wat ik vroeger allemaal wilde doen met mijn leven en nu (nog) niet gedaan heb. Ja, ik ben 40+. Ik dacht dat het deze glorieuze vrouw wel bespaard zou blijven maar ik heb toch heus een, nu nog kleine, midlifecrisis. Hoe het verder gaat weet ik nog niet maar ik houd jullie op de hoogte! Voorlopig ga ik geen sportwagen kopen, maar ik denk wel aan een visagiecursus en heb ineens zin om basgitaar te gaan leren spelen…. Spannend hoor 😉
Om mezelf een beetje in de hand te houden heb ik nog wat aktiviteiten geschrapt en gedelegeerd uit mijn dagelijkse werkzaamheden en heb nu dus mijn praktijkruimte omgetoverd tot atelierruimte. Ik ga naast mijn workshops weer knippen, plakken, schilderen en alles vies maken hier. Mezelf weer inspireren, voeden, en gewoon weer lekker even met materiaal en vorm bezig zijn — en niet meer hele dagen achter de computer. Ik voel het weer stromen, bruisen en zinderen. En ik weet zeker dat dit allemaal aankomende tijd in Moem er weer uit zal komen. Nieuwe cursussen en sprankelende vrouwencirkels, here I come!
liefs, Marielle