Mamas Mama's online magazine voor moeder, kind en werk. Werkende moeders, vrije tijd en opvoeden
Door: Marielle Kleynjan, www.moem.nl
Een tijdje terug zag ik de documentaire Lekker Dik op televisie. De volgende dag ontstond er op Twitter een discussie over deze uitzending. Iedereen vond er wel wat van. Dikke mensen zijn zielig, niet zielig, zijn verslaafd net als rokers, moeten verantwoordelijkheid nemen, moeten op dieet, moeten therapie, en zo nog wat stellingen. Voor ik het wist verzeilde ik in deze discussie die steeds verder verhitte.
Als coach snapte ik al die verschillende gezichtspunten wel, iedereen had een beetje gelijk vanuit hun eigen standpunt. Ik heb zelf maar even meegepraat, want de discussie ging niet over wat mij zo was bijgebleven na het zien van de documentaire. Waar ik wel de hele tijd aan moest denken was iets heel anders.
The Streetcomedians, een comedygroep, werden gevraagd naar hun mening over dikke, vollere vrouwen. Hoe kijken zij vanuit hun cultuur (Surinaams, Kaapverdisch) naar deze vrouwen? Zij waren behoorlijk lovend over dikke billen, en ze waren het er unaniem over eens dat een volle vrouw die lekker in haar vel zit en zelfverzekerdheid uitstraalt sexy is. Maar ook: “Bij mannen, bij de meeste mannen, is het zo van, als ze sowieso een vrouw zien, dan gaan ze denken over de seksuele mogelijkheden; wat kan ze allemaal, hoe ver kan ik haar benen naar achteren duwen en in wat voor een standjes kan ik haar allemaal draaien. Bij een vollere vrouw heb je een extra uitdaging. Wanneer je bij een volle vrouw merkt dat je haar benen zo naar achteren kan drukken dan is dat een extra kwaliteit, dan denk je wow, want dat verwacht je dan eigenlijk niet.”
Nou, dàt hield me dus de hele tijd bezig. Eerst dacht ik dat het misschien wel een beetje kortzichtig was om een vrouw op die manier te bekijken maar toen dacht ik aan waar ik aan denk als ik aan mannen denk. Als ik aan mijn P denk of aan bijvoorbeeld Ruben Block van Triggerfinger. Dat ik bijvoorbeeld hoop dat deze laatste net als mijn P borsthaar heeft want daar kan ik dan zo lekker door woelen met mijn vingers. En daarna bleef ik me gewoon de hele tijd afvragen wat voor standjes ze dan toch bedoelden. Duwde P mijn benen net zo als zij doen met vrouwen? En kan ìk dat eigenlijk wel?
’s Avonds in bed gooide ik mijn benen de lucht in en wat opzij en probeerde me voor te stellen hoe ver ik mijn benen moest buigen om aan de maatstaf te voldoen. Ik voelde wat vervelende trekjes in mijn billen en een spiertje ergens bij mijn ribben ging moeilijk doen. Ik keek opzij. P lag geamuseerd naar me te kijken en vroeg me waar ik in hemelsnaam mee bezig was. “Gewoon”, antwoordde ik, “kijken of ik nog sexy ben.”
deze column van Marielle Kleynjan verscheen eerder in Moem Magazine nr.1 2011 te lezen via www.moem.nl
