Mamas Mama's online magazine voor moeder, kind en werk. Werkende moeders, vrije tijd en opvoeden
door: Nicole Pol.
De intrede van de lente herken ik, behalve aan allerlei natuurverschijnselen, meestal nog beter aan de lachende gezichten die ineens overal op straat opdoemen. Bij de eerste zonnestralen gaat het tempo collectief omlaag; en de tolerantie omgekeerd evenredig omhoog. Je moet toch heel wat in je mars hebben, wil je de doorgaans chagrijnige, grijze Nederlandse cultuur overnacht omtoveren in een liefhebbend volk dat de dingen neemt zoals ze komen. De zon heeft die kracht; in meditatie kun je deze gebruiken.
Wanneer ik thuis meditatie beoefen, begin ik met mezelf te verbinden met de zogenaamde ‘centrale zon’. Na het herhaaldelijk laten klinken van de o(h)m-klank, goed voor de concentratie, verbind ik me met de hoogst mogelijke lichtbron die ik me voor kan stellen. De kleur die daarbij past, is goud.
Vanuit mijn hart adem ik, via mijn kruin, een gouden licht naar binnen. Ik hou het vast in mijn hart en stuur het licht daarna eventueel door naar de rest van mijn lichaam. De breedte van de gouden straal die binnenkomt en de intensiteit van dit onderdeel wisselt sterk, maar altijd voel ik me lichter worden.
Vervolgens maak ik, via mijn stuit, verbinding met de diepste bron in de aarde. In gedachten laat ik een dikke boomwortel de aarde ingaan, om vervolgens de kleur zilver naar mijn hart te ademen. Ook deze zilveren energie houd ik eerst vast in mijn hart, om ze daarna eventueel de rest van mijn lichaam te laten vullen.
Vervolgens laat ik beide energieën versmelten, het ‘goud van boven’ en ‘het zilver van beneden’. De energie van hemel en aarde vermeng ik tot een stralend wit licht dat zich vanuit mijn hart naar alle kanten toe manifesteert. Ik blaas het licht op als een ballon dat de hele kamer en soms een heel huis vult. Op dat moment ben ik ‘spiritueel’ afgestemd, ik voel me rustig, helder en blij van binnen. Nu kan de ‘echte’ meditatie beginnen; wat ik hierboven heb beschreven, is voor mij een voorbereidend ritueel.
Terwijl ik dit schrijf, realiseer ik mij dat misschien vele zich (nog) geen voorstelling kunnen maken bij het begrip ‘meditatie’. De kern ervan is samen te vatten als ‘leeg zijn’. De Boeddhistische traditie omschrijft meditatie wel als volgt: “Meditatie is de mentale discipline van het ontdekken van en ons bevrijden uit de bevangenheid in de wereld waarin we denken te leven. Die wereld is onze eigen mentale schepping met onszelf daarin als centrale figuur De techniek is er op gericht om steeds wanneer we in gedachten zijn geraakt ons van die gedachten los te maken en ons te richten op het hier-en-nu. De kern van de boeddhistische meditatie is het oefenen in het voortdurend gewaar-zijn.”
Het grappigste commentaar van mensen die meditatie hebben geprobeerd maar besloten hebben dat het niets voor hen is, luidt altijd: ‘daar ben ik te onrustig voor’. Ik lach dan, want onze onrust is precies datgene wat we tegenkomen en waar we via meditatie afstand van kunnen doen. Wie doorzet, kan zich langzaam losmaken van de duizend-en-een gedachten die in een minuut voorbij kunnen komen. Als wolken die voorbij drijven, kun je ernaar kijken en rust vinden.
Natuurlijk kun je rust ook bereiken via andere methoden (niet alleen andere methoden van meditatie, want die zijn er net zoveel als dat er wegen naar Rome zijn): wandelingen in de natuur, luisteren naar muziek of middels concentratie opgaan in een spel of een film bijvoorbeeld. Het is dus niet gezegd dat meditatie in de betekenis van ‘stil zitten en gewaar worden’ echt voor iedereen is weggelegd.
Bovendien hoeft ‘rust’ niet het einddoel te zijn van meditatie. Zoals de Boeddhistische definitie zegt, biedt meditatie ‘een andere kijk’. Bij mij heeft het mijn bewustzijn uitgebreid; ik heb er mystieke ervaringen door beleefd waarbij ik mij kon identificeren met een bewustzijn dat groter is dan ikzelf. Soms verengt dat bewustzijn weer, omdat je de spirituele ‘spieren’ net zo moet trainen als de fysieke, wil je er kracht uit kunnen blijven putten.
Het inzetten van de kracht van de zon in meditatie is in ieder geval een uitstekende manier om jezelf op te laden en te verlichten. Meditatie is een innerlijke reis, een spiritueel vakantiemoment. Ideaal wanneer je niet letterlijk even naar een vakantiebestemming in de zon kunt om bij te tanken. De souvenirs die je kunt meenemen van een ‘meditatie vakantie’ zijn onder andere: kleurrijke ervaringen, innerlijke rust en stilte, helderheid (ook in problemen), bevrijding van intens verdriet, het aanwakkeren van een vurige blijheid, meer onafhankelijkheid, een weten dat vrede brengt enz. Maar een verlichte meester die ik twee jaar geleden ontmoette zei, na een betekenisvolle stilte, met een glimlach tegen me: “You only need meditation to see that you dont need meditation”. Mediteer daar maar eens op.
Vanuit mijn hart adem ik, via mijn kruin, een gouden licht naar binnen. Ik hou het vast in mijn hart en stuur het licht daarna eventueel door naar de rest van mijn lichaam. De breedte van de gouden straal die binnenkomt en de intensiteit van dit onderdeel wisselt sterk, maar altijd voel ik me lichter worden.
Vervolgens maak ik, via mijn stuit, verbinding met de diepste bron in de aarde. In gedachten laat ik een dikke boomwortel de aarde ingaan, om vervolgens de kleur zilver naar mijn hart te ademen. Ook deze zilveren energie houd ik eerst vast in mijn hart, om ze daarna eventueel de rest van mijn lichaam te laten vullen.
Vervolgens laat ik beide energieën versmelten, het ‘goud van boven’ en ‘het zilver van beneden’. De energie van hemel en aarde vermeng ik tot een stralend wit licht dat zich vanuit mijn hart naar alle kanten toe manifesteert. Ik blaas het licht op als een ballon dat de hele kamer en soms een heel huis vult. Op dat moment ben ik ‘spiritueel’ afgestemd, ik voel me rustig, helder en blij van binnen. Nu kan de ‘echte’ meditatie beginnen; wat ik hierboven heb beschreven, is voor mij een voorbereidend ritueel.
Terwijl ik dit schrijf, realiseer ik mij dat misschien vele zich (nog) geen voorstelling kunnen maken bij het begrip ‘meditatie’. De kern ervan is samen te vatten als ‘leeg zijn’. De Boeddhistische traditie omschrijft meditatie wel als volgt: “Meditatie is de mentale discipline van het ontdekken van en ons bevrijden uit de bevangenheid in de wereld waarin we denken te leven. Die wereld is onze eigen mentale schepping met onszelf daarin als centrale figuur De techniek is er op gericht om steeds wanneer we in gedachten zijn geraakt ons van die gedachten los te maken en ons te richten op het hier-en-nu. De kern van de boeddhistische meditatie is het oefenen in het voortdurend gewaar-zijn.”
Het grappigste commentaar van mensen die meditatie hebben geprobeerd maar besloten hebben dat het niets voor hen is, luidt altijd: ‘daar ben ik te onrustig voor’. Ik lach dan, want onze onrust is precies datgene wat we tegenkomen en waar we via meditatie afstand van kunnen doen. Wie doorzet, kan zich langzaam losmaken van de duizend-en-een gedachten die in een minuut voorbij kunnen komen. Als wolken die voorbij drijven, kun je ernaar kijken en rust vinden.
Natuurlijk kun je rust ook bereiken via andere methoden (niet alleen andere methoden van meditatie, want die zijn er net zoveel als dat er wegen naar Rome zijn): wandelingen in de natuur, luisteren naar muziek of middels concentratie opgaan in een spel of een film bijvoorbeeld. Het is dus niet gezegd dat meditatie in de betekenis van ‘stil zitten en gewaar worden’ echt voor iedereen is weggelegd.
Bovendien hoeft ‘rust’ niet het einddoel te zijn van meditatie. Zoals de Boeddhistische definitie zegt, biedt meditatie ‘een andere kijk’. Bij mij heeft het mijn bewustzijn uitgebreid; ik heb er mystieke ervaringen door beleefd waarbij ik mij kon identificeren met een bewustzijn dat groter is dan ikzelf. Soms verengt dat bewustzijn weer, omdat je de spirituele ‘spieren’ net zo moet trainen als de fysieke, wil je er kracht uit kunnen blijven putten.
Het inzetten van de kracht van de zon in meditatie is in ieder geval een uitstekende manier om jezelf op te laden en te verlichten. Meditatie is een innerlijke reis, een spiritueel vakantiemoment. Ideaal wanneer je niet letterlijk even naar een vakantiebestemming in de zon kunt om bij te tanken. De souvenirs die je kunt meenemen van een ‘meditatie vakantie’ zijn onder andere: kleurrijke ervaringen, innerlijke rust en stilte, helderheid (ook in problemen), bevrijding van intens verdriet, het aanwakkeren van een vurige blijheid, meer onafhankelijkheid, een weten dat vrede brengt enz. Maar een verlichte meester die ik twee jaar geleden ontmoette zei, na een betekenisvolle stilte, met een glimlach tegen me: “You only need meditation to see that you dont need meditation”. Mediteer daar maar eens op.
