bron: AD .
Ouders noemen hem de ‘pedagogische tik’, laatste redmiddel voor getergde vaders en moeders. Een verbod op slaan, zoals elders in Europa, blijkt voor Nederland nog een brug te ver.
Er zijn veel voorstanders van de ‘opvoedkundige tik’, zij kunnen zich de opvoeding moeilijk vooratellen zonder dit laatste ‘redmiddel’.
Tips voor de opvoeding
1.
Opvoeden betekent ook een kind regels en grenzen bijbrengen; soms moet dat door straf te geven
2.
Het kan ook anders: prijs het kind regelmatig en geef het aandacht als het iets goed doet (dat heet ‘belonen’). Dan zal het vaker luisteren en is straffen minder nodig
3.
Probeer ongewenst gedrag voor te zijn, bijvoorbeeld door bepaalde spullen buiten bereik te houden
4.
Leg duidelijk uit wat niet mag en waarom niet en wees consequent in het handhaven van die regel
5.
Blijft een kind vervelend doen als iets niet mag, dan kan het helpen dit gedrag te negeren
6.
Zet een kind in het uiterste geval even apart, bijvoorbeeld op de gang
7.
Ouders doen er goed aan hun zelfbeheersing te bewaren en niet te slaan of te schelden
8.
Bij moeilijkheden kan het helpen de opvoedtelefoon te bellen: 0900-821.22.05 (20 cent per minuut).
Uit de brochure ‘Wie niet horen wil.’. NIZW uitgeverij, tel.030-230.66.07, prijs (20 stuks): 4,25 euro.
Deskundigen streven naar een opvoeding zonder geweld, dus ook zonder tik, draai om de oren of pak voor de broek. Ook al denken ouders daarmee opvoedend bezig te zijn. Tikken, petsen en slaan zijn nooit pedagogisch en altijd in strijd met de rechten van het kind.
Even voor een goed begrip: het gaat niet over een klein tikje op de vingers als een kleuter in de suikerpot zit. En ook niet om een stevige aanpak van een kind dat onder een auto dreigt te lopen. Het probleem zit hem vooral in het slaan met de bedoeling het kind pijn te doen (wie niet horen wil, moet maar voelen).
Straffen?, door Ludo Driesen, uitgeverij Garant/Maklu (Leuven/Apeldoorn), prijs: 17,20 euro
Lees meer op: