Door: Nancy Peeters, www.nancypeeters.wordpress.com.
‘Het wordt een jongen’, zei de gynaecoloog bij de echo. We keken elkaar aan en waren blij dat ze even de onderzoekskamer verliet. Een jongen??? Even bijkomen, hoor! We hadden alleen maar nichtjes, dus ons beeld van kinderen hebben bestond uit vlechtjes maken en paarse laarsjes met flosjes dichtritsen. En we vonden alle jongensnamen lelijk. De kans op een jongen is zo’n 50%, ja dat snapten we ook wel. En dat een jongen net zo welkom was als een meisje, dat was helder. Maar we waren er toch niet helemaal op voorbereid. Wat nu?
Blauw behang gekocht, jongensnaam gevonden, een paar weken later waren we er helemaal aan gewend. Het werd een jongen. Hij was van harte welkom en we begonnen te fantaseren over wat we met een opgroeiende jongen allemaal konden doen. Welke sporten zou hij leuk vinden, wat zouden zijn interesses zijn… We hadden onze verwachting bijgesteld. We zouden trots zijn op ons kleine ventje.
Toen ik na de geboorte met de maxi cosi met die verse baby thuiskwam, werd ik gefeliciteerd door de buurvrouw. ‘Nou ben je ook een jongensmoeder’, zei ze. Ik keek haar niet begrijpend aan. Ik was vooral een vermoeide moeder.
Drie jaar later weet ik wat ze bedoelde. Als ik uit mijn werk kom, trek ik snel een oude broek aan. Dan kan ik naast hem gaan zitten, op de grond. Staartjes hoef ik niet te maken. Ik strijk ook geen roze jurkjes. Een jongen wil stoeien en rennen! En ik stoei en ren met hem mee. En speel ik met treinen, tractoren en vrachtwagens met aanhangers. Al spelend ontdek ik een heel nieuwe wereld. En ik geniet er met volle teugen van. Ik ben een jongensmoeder.
Nancy Peeters is psycholoog en moeder van een zoontje van drie. Ze schrijft en blogt over geluk voor druk bezette mensen. Volg haar blog op www.nancypeeters.wordpress.com.
Mijn ‘kleintje’ moet al een middelbare school uitzoeken, de grote zijn profiel kiezen. heerlijk, twee jongens! Soms kunnen ze elkaar flink in de haren vliegen en mis ik het staartjes maken, maar niks roze, gelukkig. Jammergenoeg is de tijd dat je in huis continu over treinen struikelde ook voorbij…
maar ook meiden, en dat maakt dat ik kan vergelijken. als je een kroostrijk gezin hebt, is het fijn om van beide geslachten te mogen opvoeden.
hier ook kleine ventjes, heerlijk 🙂
Ja meestal wel 😉 Ik vind het een voorrecht om die rol te mogen hebben in het leven van een kind. En geniet er volop van!
Leuk hè, om een jongensmoeder te zijn ? Het maakt niet uit, het is gewoon heerlijk om moeder te zijn.