Column: Het is tijd voor verandering

Door: Astrid Geel was spiritueel coach en werkt nu als vrijwilliger bij de Wereldwinkel.
Het is een tijd geleden dat ik voor Mamas.nl heb geschreven, maar de column van Vivienne ‘door de ogen van een ander’ maakte de behoefte om mezelf te laten horen los. Ik heb een talent om intuïtieve schilderijen te ‘lezen’. Een aantal jaren heb ik dat beroepsmatig gedaan. Ik haalde er boodschappen uit waar men onbewust last van had of over nadacht. In het geval ze gemaakt waren door kinderen besprak ik ze met hun moeders en/of hun juffen. Wat altijd opviel was dat niemand door had dat ze met een bril op naar de kinderen keken. En als ze die af durfden te zetten een proces begon waarmee ze heel anders naar kinderen, maar ook naar zichzelf en hun omgeving gingen kijken.

Missie geslaagd zou je kunnen zeggen. Ik merkte dat de missie van degene die ik had ontmoet dan pas was begonnen. Als je zelf bewust bent van je bril begint het proces pas. Waarom heb je die bril opgezet? Of wie heeft je zo gestuurd? Nog belangrijker, hoe kom je ervan af. Vaak is je omgeving gewend aan die blik op de wereld van jou en hun eigen blik. Als jij verandert moeten mensen daar heel erg aan wennen. Helaas houden veel mensen van nature niet van verandering, waardoor ze proberen controle uit te oefenen met conflicten als gevolg. Alleen hou je de natuur niet tegen. Het leven bestaat uit verandering en hoe beter je daar mee om kunt gaan, hoe gemakkelijker het gaat. Sterker nog, hoe leuker het wordt.

Als je die bril af kunt zetten kun je gaan kijken naar wat er werkelijk aan de hand is. Kun je de ander als mens gaan zien, in plaats van ze in een hokje te stoppen. Want daar zijn we goed in. Onbewust hebben we al conclusies getrokken omdat iemand een bepaald beroep heeft. Zo heeft menigeen al een beeld gevormd door de termen spiritueel coach, vrijwilliger en wereldwinkel die bij mijn naam genoemd worden. Terwijl degene die mij op zaterdagochtend een voetbal team met negen jongens ziet begeleiden een heel ander beeld voor ogen zal hebben.

Er valt zoveel meer te beleven en te ontdekken als je zonder bril de wereld in kijkt. Wat ik in al die schilderijen  heb gezien en in de vele gesprekken heb gehoord is dat we ons zelf zo vastzetten. Door oordelen, negatieve ervaringen maar ook door wat ons is ingefluisterd. Onze ouders en leraren hadden daar vaak de beste bedoelingen mee, vanwege hun eigen kijk op het leven. Toch is het niet het beste, voor niemand. Je leert niet zelf zuiver te kijken.

Wat we allemaal delen is de behoefte aan harmonie, positiviteit en groei. Met anderen, maar ook voor jezelf. Om dat te bereiken is verandering nodig, afzetten van je eigen bril. Kijk eens door de ogen van die ander en oordeel niet. Ik kan je wel vertellen dat het hard werken is om anders te gaan kijken. Dat gaat niet vanzelf, daarvoor zul je de stilte op moeten gaan zoeken. Bewust vaker stil gaan staan in plaats van mee te doen aan de hectiek van de huidige maatschappij. Maar wat is het waardevol.

Durf je blik te veranderen en je wereld verandert.

Astrid Geel