Mamas Mama's online magazine voor moeder, kind en werk. Werkende moeders, vrije tijd en opvoeden
door Vivienne Westerhoud.
Mijn nest is leeg. Het is niet te geloven. Wat ging die tijd met kinderen opvoeden snel voorbij. Ik voel me alsof ik twintig jaar een race gelopen heb en nu in een leeg stadion de eindstreep heb gehaald. Een gat waar veel moeders invallen. Als ik iets wenste de afgelopen jaren, dan was het ‘rust’. Maar nu het er is, valt het vies tegen. Want wat kom je tegen in je rust? Jezelf vooral. ‘En wat ga je in hemelsnaam de rest van je leven doen met jezelf?’ Vraag ik me telkens af. Het is hier een empty nest voor beginners. Want ik heb geen idee wat er nog komen gaat.
Ik voel me alsof ik twintig jaar een race gelopen heb en nu in een leeg stadion de eindstreep heb gehaald.
Het goede nieuws van de afgelopen zomer
Het leuke nieuws van de afgelopen maanden is dat mijn jongste dochter in Groningen ging studeren na haar propedeuse in Utrecht te hebben behaald. Zij was echt toe aan een wat feestelijker studentenleven en werd dus ook lid van een studentenvereniging. De verhalen zijn juicy en ik vermaak me kostelijk als zij haar avonturen vertelt. Mijn oudste dochter kwam eind juni terug van een geweldige stageperiode in Suriname en had daarmee haar hbo diploma in de pocket. Zij heeft nu (weer) een tussenjaar, waarin ze werkt en een mooie reis gaat maken naar Azië. En intussen natuurlijk uit gaat vogelen of ze verder wil studeren of echt het werkende leven in wil. Ik ben vervuld van trots en we hebben alles uitgebreid gevierd!
Empty nest: ‘Ik zie het maar als een weelde dat ik even voor niemand anders hoef te zorgen dan voor mijzelf. Die vrijheid geeft me soms een grote glimlach en dan weer grijpt de leegte ervan mij aan.’
mijn gedachten in een empty nest
Empty nest voor beginners: Kinderen uit huis, afscheid van mijn hond en zorgen om mijn moeder
Toen kwam de zomer en moest ik op 25 juli afscheid nemen van mijn oude trouwe labrador Samurai. Mijn lieve, trouwe hond is 15,5 jaar geworden en ik mis hem elke dag. En tegelijk werd mijn moedertje (85) ineens ziek, waardoor ik de hele zomer druk ben geweest om haar te helpen met van alles. Gelukkig knapt ze al aardig goed op. Dus dat ligt voorlopig achter ons.
Emoties wegstoppen en uiten
Al met al zat ik in een soort positieve én negatieve rollercoaster, die me uiteindelijk een beetje verdoofde. De emoties volgden elkaar zo snel op dat ik een beetje dicht sloeg. Misschien herken je dat wel? Toen alle winden een beetje waren gaan liggen, voelde ik ineens van alles door elkaar. Vreugde en trots, maar ook verdriet en zorgen.
Het beste medicijn is rust en natuur
Ik heb veel rust genomen om alle emoties aan bod te laten komen. Eerst veel dingen door elkaar en later kon ik alles op een rijtje zetten. Mijn ochtendwandelingen hielpen me daarbij. In de natuur voel ik ruimte voor mezelf. En krijg ik een ander perspectief op dingen waar ik me druk om maak. In de natuur kan ik veel makkelijker loslaten. En dat was echt nodig. Misschien moet ik een lijstje maken voor tips met de titel ‘Empty nest voor beginners’. Of bestaat dat al? Tips zijn welkom!
Een nieuwe fase als moeder
De dag dat ik moeder werd veranderde mijn leven. Jij zal dat wel herkennen. Een stukje van jezelf is voor altijd voor je kind. En dat blijft. Ook nu mijn kinderen uit huis zijn, ben ik nog elke dag met ze bezig. We appen en bellen en ik geniet van hun verhalen als ze in het weekend thuis komen. Het is een nieuwe fase, waarin ik zelf mag gaan ontdekken waar ik ’s ochtends mijn bed voor uit wil springen. Er zijn geen stressvolle taken als ontbijt maken, aankleden en zorgen dat de meisjes op tijd op school zitten. En er is geen hondje meer om uit te laten. Dus ik sta op voor mezelf en mijn eigen zaak. Een ander gevoel. Maar dat went vast wel.
Conclusie voor nu
Ja, ik mis mijn kinderen soms, maar zolang het goed met ze gaat, geniet ik ontzettend van hun verhalen. En ben ik trots op de jonge mensen die ze zijn geworden. En ja, ik mis mijn trouwe hond Samu, die mij altijd de leukste van de wereld vond. Zo’n trouwe fan vind ik nooit meer. Dus ik huil af en toe tranen met tuiten. Dat lucht lekker op. Verder fantaseer is me suf over leuke en mooie dingen die ik zou kunnen doen met de tijd die ik nu over houd. Maar voorlopig neem ik die tijd voor rust. Want daar verlangde ik vroeger wel naar. Dus ben ik daar nu dankbaar voor. En ik oefen elke dag met loslaten van alles waar ik geen invloed (meer) op heb. Dat geeft ruimte voor andere dingen.
Heb jij ook een leeg nest? Ik leef met je mee! Heb jij nog goede tips, die andere moeders door deze periode heen kunnen helpen? Deel ze dan hieronder!
Hela Viv,
allemaal in het spectrum van ‘heel naar zo plotseling’ tot ‘dat was te verwachten’. Allemaal zaken die onvemijdelijk en tegelijk onomkeerbaar zijn. C’est la vie, zoals het clichée altijd zegt.
Maar denk je ook eens in welke luxe zich nu aan jou openbaart: lekker je eigen leven leiden en invullen zoals jou dat op dat moment goeddunkt of uitkomt. Lekker na de boodschappen een terrasje pakken en net zo lang blijven hangen, zonder dat er iemand thuis op je zit te wachten. Innerlijk is er nog steeds verzet tegen al die plotselinge weelde, begrijpelijk, maar eerlijk zijn naar jezelf is hopelijk sterker en duurt hopelijk langer.
Carpe diem, zoals dat andere clichée dan zegt.
En nog ee tip, die kreeg ik van mijn ex-vriend: loslaten is ook liefde.
Als moeder ben ik geneigd om te denken dat liefde betekent: zorgen, betrokken zijn, helpen, advies geven, aanwezig zijn. Is allemaal ook belangrijk. Maar loslaten is ook heel waardevol, je kind ruimte, afstand en vrijheid gunnen.
Een aantal tips:
1) Natuurlijk heeft een empty nest nadelen: het huis voelt zo kil, zo leeg, het is ongezellig, maar sta ook even stil bij de voordelen. Zo geniet ik van de relatieve rust (geen voetstappen of muziek boven mijn hoofd als ik vroeg wil gaan slapen), de nette badkamer (geen natte handdoeken meer op de vloer) en de volle ijskast (niet ’s ochtends uitkijken naar de yoghurt die ik voor mijn ontbijt had bestemd en dan merken dat Thomas hem als avondsnack had genuttigd. Door ook naar de voordelen te kijken blijft de boel in balans.
2) Benut de tijd en ruimte die vrijkomen constructief: misschien kun je nu een kamer wijden aan je hobby, meer quality time met je partner doorbrengen of een intensieve cursus volgen. Wel las ik ergens dat je beter geen drastische beslissingen kunt nemen als je net een empty nest hebt, zoals verhuizen of een andere baan nemen.
3) Denk aan hoe je zelf was op de leeftijd van je uitgevlogen kind. Misschien vond je je vrijheid heel belangrijk – je eigen weg kiezen, je eigen geld verdienen, je eigen keuzes maken, veel tijd met leeftijdgenoten doorbrengen – terwijl de onvoorwaardelijke liefde van je ouders ook veel betekende.
4) Ga na wat je het meeste mist en kijk of je daar een andere invulling aan kunt geven: mis je vooral de gezelligheid en het gezelschap geef dan je sociale leven een boost of ga sporten in groepsverband, mis je vooral het zorgen kijk dan of er andere mensen zijn in je omgeving die zorg nodig hebben…
Succes!
Hi Anne-Marijn,
Dank je voor je reactie! Heel fijne en handige tips voor moeders in de empty nest fase! En wat leuk ook om juist van jou te horen. Een mooie connectie sinds het eerste uur van mamas.nl. Ik hoop dat het je goed gaat, ook nu Thomas uit huis is.
Veel liefs, Vivienne
Ja, ik bewaar goede herinneringen aan ons contact en Thomas woont nu in Parijs en is model. Gisteren was ik jarig en liet hij bloemen bezorgen, zalig!
Liefs, AM