Singleminded

Ik heb lang moeten wennen aan de term ‘Multi-Tasken’. Een term die een hele wereld in zich draagt aan verwachting, perfectionisme en compensatie voor de onderwaardering van de vrouw. Want deze term zou het imago van vrouwen moeten opkrikken. ‘Ze zijn dan wel vrouw, maar ze kunnen wél alles tegelijk. Iets wat mannen níet kunnen’. Lekker belangrijk! En wat is dat Multitasken nu helemaal? Ik zie een vrouw voor me die jongleert met een kwijlend kind en een pan op het vuur, gekleed in morsig mantelpak en panty met ladder. Haar ene borst hangt half uit haar smoezelige, ongestreken blouse zodat het jammerende, kwijlende kind er af en toe in bijten kan. En ondertussen checkt ze haar werkmail.

Dit beeld heeft natuurlijk veel te maken met hoe ik mijzelf zie als ik alles tegelijk probeer te doen. Ik kan dat gewoon niet! Sinds ik kinderen heb zijn mijn hersenen eerder beschadigd geraakt, dan dat ik ze scherper gebruiken kan voor mijn multitask-verplichtingen. Ik vergeet dingen door de gatenkaas in mijn hoofd, word zenuwachtig als de telefoon gaat terwijl er kinderen schreeuwen en als ik ergens mee bezig ben, moet ik het eerst afmaken vóór ik iets anders ga doen. Anders wordt het chaos. Eén ding tegelijk alsjeblieft! Ik wil schrijven als ik schrijf, kots ruimen als ik kots ruim, en slapen als ik slaap.

En wat wil het toeval? Dit verschijnsel heeft een naam. Mijn ‘handicap’ – of in elk geval datgene wat ik doe om mijn gatenkaas te verdoezelen- heeft een hele mooie naam. Het vindt zijn oorsprong in het Boeddhisme en heet ‘singlemindedness’. Wat zoveel wil zeggen dat je juist níet alles tegelijk doet, maar juist alles één voor één met je volle aandacht. Ik lees het steeds vaker de laatste tijd. Men is -na massa’s burn-outs- godzijdank teruggekomen van de MultiTask-hype. Nu mogen we alles liever singleminded doen. Net als mannen. Want dat verbetert de kwaliteit van onze prestaties. Misschien kunnen we dan ook evenveel gaan verdienen als die mannen. Laten we onze zinnen zetten op datgene wat we het liefste willen. En singleminded aan de slag gaan!

Durf te leven!

Hartelijke groet, Vivienne Westerhoud