Gladiolen

Gladiolen krijg je als je de 4-daagse van Nijmegen uitloopt. De bloem van de overwinning. ‘De dood of de gladiolen’. Een zwaar gevecht leveren en uiteindelijk overwinnen. Elk jaar weer lopen tientallen duizenden mensen de barre tocht uit. Ook vandaag weer. En ik kan je toevallig vertellen dat het een zware tocht is. Ik liep hem begin jaren ’90 uit.

In mijn studententijd zat ik met een biertje aan de bar, toen iemand begon op te scheppen dat hij zonder enige training de 4-daagse van Nijmegen ging lopen. ‘Haha, dat lukt je nooit!’ riep iedereen. Die nacht liep ik samen met een andere dronken student van Wageningen naar Arnhem en weer terug. Gewoon om te kijken of we lopen leuk vonden. We schreven ons in voor de 4-daagse, maar van trainen kwam uiteindelijk niets meer.

Ik was net een jaar in revalidatie geweest voor mijn knie. Daar waren het jaar ervoor plastic kunstkruisbanden in gezet. Twee grote littekens met elk zeven dwarsstreepjes lieten zien dat die knie niet meer origineel was. Ik vond de 4-daagse een goede proef op de som. Was ik weer helemaal fit? Kon ik weer goed lopen? We traden aan met een groep. Een zooitje ongeregeld. En we mochten slapen op het militaire kamp. Zingend, lachend en vaak afziend trokken we elkaar door de barre tocht. En daarna marcheerden we de biertent in en dansten we op tafel met grote pullen bier. Ik vergeet die avonden nooit meer. En ook vergeten we de konten nooit van ons ‘peloton’ achter wie we 4 keer 40 kilometer lang aan liepen. De konten die zo karakteristiek heen en weer wiegden. Van Marco, Robbie, Annigje, Josine, Bauke, Chris, Marcel en Leon.

Nu jaren later, hangt mijn medaille voor mijn neus op mijn prikbord. Elke dag. Om mij eraan te herinneren dat als je jezelf een doel stelt, je dat kunt bereiken. Met welke handicap je ook start. Als je de eerste stap zet, de uitdaging aandurft én doorzet, dan lukt het je! Na de eerste stap is het steeds gemakkelijker om gewoon door te lopen. En op je pad kom je mooie mensen tegen, waarmee je de tocht kunt volbrengen. De kans op gladiolen is dan groot!

Durf te leven!

Hartelijke groeten,

Vivienne Westerhoud
Hoofdredacteur Mama’s