Geef verlangens de ruimte

Ken je dat? Dat je soms zo hard achter dingen aanrent en het lijkt of datgene wat je wilt bereiken steeds verder van je af komt te liggen? Ik hoor vaak anderen over problemen in de communicatie met familie. Of vrienden en geliefden. Of in het werk. Ik ken het ook. Hoe harder ik iets probeer na te streven waar behalve ikzelf ook een ander invloed op heeft, hoe groter de kans dat ik het verlies.
Het heeft te maken met verwachtingen. Je zendt iets uit, en verwacht iets terug. Die verwachting heeft een vorm en timing die jij zelf bedenkt. Jij hebt zelf al bedacht hoe jouw schoonmoeder zou moeten reageren. En wel het liefst zo snel mogelijk. Ook in je werk zou je van klanten het liefst direct een positief antwoord ontvangen. Maar dat lukt natuurlijk niet altijd.

Het is goed om doelen te stellen. En daar alles voor te doen wat binnen je eigen macht ligt. Maar zodra je het de wereld in stuurt mag je het loslaten. Achterover leunen. Het laten binnenkomen bij anderen, die dat op eigen wijze mogen interpreteren. En op eigen tempo daar een reactie op kunnen geven. Dat is heel moeilijk vind ik. Maar steeds weer als het me lukt, zijn de resultaten verbluffend.

Als je het de ruimte geeft die het nodig heeft, komt er altijd iets moois voor terug. Misschien later dan je dacht. Misschien in een andere vorm dan je voor ogen had. Maar het vindt z’n weg naar jou. Geef je verlangens en wensen de ruimte om zelf hun werk te laten doen. Spreek je uit, deel het. Doe alles wat in jouw handen ligt. Maar laat het dan los. Maak je niet druk. Neem rust. En als je het niet meer verwacht, maar wel vertrouwen hebt gehouden, wandelt het je leven weer binnen.