Elke dag is mamadag

door: Anne-Marijn Küthe
Het is elke dag mamadag zei een vriendin van me laatst. Zij is net als ik thuiswerkmama, moeder van twee jongens en vertaalt toeristische, culturele en literaire teksten van het Frans naar het Nederlands. Ze heeft natuurlijk gelijk: het is elke dag mamadag. Dat geldt voor ons allemaal, of we nu fulltime thuis zijn bij onze kinderen of fulltime buitenshuis werken of in het grensgebied daartussenin bivakkeren, zoals thuiswerkmamas doen.

Je bent elke dag mama

Vanaf het moment dat je baby in je armen wordt gelegd of zelfs daarvoor, want ook tijdens de zwangerschap draait ons moederinstinct overuren – ben je moeder. En dat blijf je. Ik ben inmiddels 40, maar voor mijn moeder nog altijd een kind. Maar er is iets aan de hand met die stelling ‘het is elke dag mamadag’. In ieder geval in mijn ervaring. Aan de waarheid ervan valt niet te tornen, maar het is een beetje zoals mensen in de visie van George Orwell ‘we are all equal, but some are more equal than others.’

Elke dag is mamadag, soms met schuldgevoel

De ene mamadag is de andere niet. Met het schaamrood op de kaken moet ik bekennen dat er dagen zijn waarop Thomas vooral deze drie woorden hoort: NU EVEN NIET. Dan word ik in beslag genomen door allerlei werkzaamheden, perikelen, projecten en zorgen. En dan wil ik ‘nu even niet’ zijn verhaal horen. En ‘nu even niet’ met hem luisteren naar een nummer van Daft Punk, zijn grote favoriet. En ‘nu even niet’ de tijd nemen om dingen door te praten. Dan ben ik er wel, maar tegelijkertijd ben ik er toch echt niet. Natuurlijk heb ik daarna spijt. Gelukkig heb ik in de loop der jaren geleerd om niet al te lang te blijven hangen in dat schuldgevoel. ‘Je kunt elke dag opnieuw beginnen’ heb ik ooit geleerd tijdens een cursus positief denken. Dus na zo’n egocentrische periode -die enkele uren of enkele dagen kan duren- zet ik de werkknop af, doe ik de computer uit en dan heb ik wel volop tijd en aandacht voor hem. NU EVEN WEL.