Een nieuwe lente…

De lente is de tijd om het nieuwe te verwelkomen. Ook als het om je eigen leven gaat. Hoe moeilijk kan dat zijn? Het is heerlijk! Toch blijven we al te vaak steken in boos verzet tegen het verlies van het oude, of in krampachtige pogingen nieuw en oud allebei te behouden. Accepteren dat je altijd een prijs betaalt, kan de vreugde om het nieuwe des te groter maken.

In het Brabantse Oisterwijk stond al eind veertiende eeuw een lindeboom op het dorpsplein. Deze was niet alleen middelpunt van het dorpsleven, maar er werden ook krachten uit spirituele werelden aan toegedicht. Zeker toen de boom bij een brand gespaard bleef. Eeuwen later, in de negentiende eeuw, bleek dat de boom aan sterven toe was. Er werd een poging gedaan om er iets aan te doen door een nieuwe boom in de kern te planten. Maar vergeefs, de nieuwe boom wortelde niet. Toen bleek dat er iets over het hoofd was gezien. In de kern van de boom groeide vanzelf al een nakomeling, en die bleef wel leven. Anno nu staat op het dorpsplein van Oisterwijk dus een boom die weliswaar vooralsnog veel minder oud en imposant is dan haar moederboom, maar wél hetzelfde sap door de aderen heeft stromen, en dus verbonden is aan een roemrijke geschiedenis…. en waarom zou je zo’n boom niet ook diezelfde bijzondere krachten toekennen?

De lente is dé tijd van het nieuwe begin. In de natuur ontstaat het nieuwe, maar ook bij ons, mensen. Wie gelooft in de verbondenheid tussen aarde en mensen, kijkt er niet van op dat we in de lente merken hoe veel er in ons leven veranderd is in de afgelopen donkere seizoenen. Juist nu, in het seizoen van uitbottend nieuw leven. Bepaalde spirituele stromingen, onder andere uit de Tao, verbinden elk nieuw seizoen dan ook met specifieke innerlijke bewustwording. Dan is de lente de tijd bij uitstek om te bekijken en evalueren wat er nieuw is in je bestaan. Wat is er veranderd? Met welke nieuwe kansen en uitdagingen heb je te maken? Welke thema’s en leerprocessen zijn je aangereikt? En vooral: wat kun je er voor mooie dingen mee doen?

De lente is de tijd waar we, na alle donkerte, met verlangen naar uitkijken. Uit de donkerte is licht geboren, en eigenlijk verwachten we nu alleen maar dat licht. Toch staan we er niet bij stil dat licht niet eens gezien zou worden zonder het donker. Zelfs bestaat er geen puur licht of donker. Er is altijd iets van het één in het ander aanwezig. In geluk zit altijd pijn verweven. Pijn draagt altijd, hoe ongelooflijk soms ook, een belofte van geluk mee. Wij ontkennen liever dat die twee samen gaan. Ook als het gaat om de wetmatigheden van het proces van vernieuwing. Fijn, je hebt een nieuwe liefde te vieren. Maar waarom moest de vertrouwde vriendschap met je exgeliefde uit je leven verdwijnen? Of wellicht is er een waardevolle spirituele les geleerd. Maar waarom moest je daarvoor eerst ziek worden, of zoveel ouder? Zulke vragen kunnen leiden tot verzet, en zelfs tot een bitterheid die je vreugde om het nieuwe vergalt.

Hier komt het verhaal van de Oisterwijkse dorpslinde om de hoek kijken. Feitelijk is het niet het verhaal van de oude linde – het is het verhaal van de nieuwe. De oude boom is dood, maar er is een nieuwe voor in de plaats gekomen. Die nieuwe boom is er alleen omdat de oude heeft plaatsgemaakt. Vieren van het nieuwe is onlosmakelijk verbonden met het accepteren dat er een prijs moest worden betaald. Zoals in de bekende natuurwet dat twee objecten niet tegelijkertijd dezelfde plaats in kunnen nemen, zo is een soortgelijke ‘natuurwet’ accepteren heel belangrijk voor je vermogen blij te zijn met het nieuwe. Ja, natuurlijk had je graag zowel het vertrouwde behouden als het nieuwe verworven. Maar zie het niet als noodzakelijk om dat oude alsnog te proberen vast te houden, of het te vervangen door iets dat er wezensvreemd aan is. Wat er niet meer is, had geen plaats meer in je leven. Of je het nu al kunt zien of niet, het moest zo gaan. Naast elkaar voortbestaan kon niet.

Plant geen nieuwe boom op de plek waar het leven voor jou al een andere boom in petto heeft. Probeer ook niet met alle kramp en moeite van dien, die oude stervende boom in stand te houden. Vier het nieuwe, en berust in het voorgoed buiten je bereik raken van het oude in de vertrouwde vorm. Het oude is niet weg, het is vernieuwd in een andere vorm. Want net als dat nieuwe boompje dat in de kern van de oude boom groeide, neem je in de nieuwe situatie juist datgene mee, wat het beste was. Zoals in de nieuwe boom het sap van de moederboom stroomt, zo zijn in een nieuwe situatie je meest waardevolle ervaringen en herinneringen verweven. Zoals je magie zag in de oude situatie, zo mag je nu erop vertrouwen dat in de nieuwe situatie net zo goed magie zal blijken te zitten.

Laat je bewustzijn van de prijs die je hebt betaald, de belofte van die nieuwe, jonge boom des te waardevoller maken. Het is lente in je leven! Vier het!

Aanvullende bron: www.cubra.nl