Column: ‘Waar droom jij van, mam?’

door: Asha Vasconcellos – Badal, zijnwiejebent.nl.
Met haar mooie groenblauwe ogen kijkt Olivia mij aan. Ze wacht op mijn antwoord. Deze vraag kwam nadat ze mij – tijdens het ‘slapen-gaan-ritueel’ – uitgebreid had verteld waar zij van droomde: rolschaatsen, een speelhuisje, spelen met haar vriendinnejte, een fietskar, een caravan, een fiets, een grote tuin en boterhammen met Mega Mindy hagelslag.

‘Nou mam, waar droom jij van?’ 

‘Eh…. eigenlijk heb ik alles al.’ antwoord ik, ‘waar ik nu alleen nog van droom is gewoon … gelukkig zijn. Met jou en met papa en met de katten.’
‘Maar wil je dan geen armband? Of rolschaatsen?… Nee, ik weet ’t, een lollie!’

Ik begin te lachen en zij lacht mee, ook al weet ze niet precies waarom we lachen.

Ik lach, omdat onze dromen zo verschillend lijken. Lijken, want ze hebben uiteindelijk hetzelfde doel: gelukkig zijn. En wat mij op dit moment gelukkig maakt is te zien en te horen dat mijn dochter haar dromen en wensen kan uitspreken.Ook al heeft ze niet de belofte gekregen dat ze die dingen ook daadwerkelijk krijgt, maar het dromen erover maakt haar al enthousiast en blij. Tevreden gaat ze liggen om in slaap te vallen.

En ik blijf nog even zitten en kijk naar het ontspannen en onschuldige gezichtje.

Een gezichtje vol vertrouwen dat er in haar behoefte wordt voorzien. Ik denk aan het feit dat ik al op heel jonge leeftijd het dromen had opgegeven. Zodra ik uitsprak wat ik wilde, werd me de harde realiteit verteld. Dat er geen geld voor was. Dat er andere kinderen zijn in de wereld die het heel slecht hebben en dat ik maar es dankbaar moest zijn voor wat ik al heb. En dat het niet goed is om alles te krijgen, want dan raak je verwend en dat is helemaal niet goed. Tja, dat was de gedachtengang toen. En dat leerde mij dat dromen onnuttig zijn, tijdverspillend en teleurstellend.

De volwassenen in mijn leven toen wisten niet dat het belangrijk is om te dromen.

Dat je dromen niet in de kiem moet smoren, maar gewoon kunt laten gebeuren. Het dromen zelf heeft een functie. Je opent je geest en je leven namelijk voor mogelijkheden. Je maakt jezelf klaar om wat het leven te bieden heeft te ontvangen. Maar zodra je gaat nadenken over HOE je die dromen moet waarmaken, leg je al een beperking op de verwezenlijking ervan.

Welke dromen had jij als kind?

Welke dromen heb je nu? En wat roepen deze vragen bij je op? Blijdschap/warmte of verdriet/irritatie/boosheid? Ben je het dromen verleerd? Ik zou zeggen… onze kinderen kunnen ons leren hoe we weer kunnen dromen. Ongecompliceerd, ongebreideld, onbeperkt.

Begin een dromenboekje waarin je alleen je dromen opschrijft en niet HOE je die gaat verwezenlijken.

Nee, gewoon alleen noteren en het er laten zijn. En let op wat er allemaal kan gebeuren 🙂 Deel je dromen ook niet met iedereen, maar alleen met degenen die jou ondersteunen in je dromen. Die ook doorhebben dat durven dromen belangrijk is.

Ervaar je moeite met dromen, omdat je last heb van emotionele pijn die je maar niet verwerkt krijgt? Wil je daar graag hulp bij? Neem dan gerust contact met me op via zijnwiejebent.nl. Ik kan je helpen met EFT je pijn te neutraliseren. EFT is een makkelijk te leren interventietechniek, die snel en eenvoudig werkt. Op mijn website kun je lezen hoe mensen het werken met mij en EFT hebben ervaren.