Help, mijn peuter wil zichzelf aankleden!

Als je een baby krijgt, kun je heerlijk tutten met leuke kleding, die je zelf uit kunt kiezen. Schattige pakjes, beeldige petjes, een stoer trappelpak voor in de kinderwagen. Jij bepaalt hoe je kindje eruit ziet. Je baby is nog een soort verlengstuk van jezelf. De navelstreng is wel doorgeknipt, maar jullie zijn nog heel dicht bij elkaar. En ook al heb je soms slapeloze nachten, geniet van de rust! De rust dat je alles nog zelf kunt bepalen en dat je baby je niet tegenspreekt of zijn mening constant ventileert.

Ik ben twee en ik zeg nee!

Zodra je kind een jaar of twee is, wordt het zich langzaam bewust van zijn eigen ‘ik’. Daar gaat hij of zij mee experimenteren, door grenzen op te zoeken. Waar houd ik op? En waar begint mijn vader of moeder? En hoe ver kan ik gaan om mijn wil door te zetten zonder dat het gevaarlijk voelt? Zonder dat ik het gevoel heb dat mama niet meer van me houdt als ik nog verder ga. De peuterpubertijd vergt veel van ouders. Die kleine snotneus kan het je behoorlijk lastig maken.

Zelf aankleden

Een peuter altijd gelijk geven is natuurlijk niet goed. Als hij rollend over de vloer in de supermarkt ligt te krijsen om snoep, is dat een mooi moment om grenzen te stellen. Het wordt pas echt moeilijk als je strijd krijgt over eten of slapen. Om dat te voorkomen kun je beter op andere vlakken je kindje het gevoel geven dat het baas is over eigen leven. Laat hem of haar bijvoorbeeld zichzelf aankleden. En natuurlijk ook bepalen wat hij aantrekt. Ze kunnen soms de leukste combinaties verzinnen. Het is een leuke manier om je kind het gevoel van eigen verantwoordelijkheid te geven. En dat willen ze ook, want een peuter kan tenslotte alles ‘zelluf’. En om zeker te weten dat je peuter de kleding echt zal dragen: kies het samen uit!