Professionaliteit

door Anne-Marijn Küthe
Hoewel het woord ‘professionaliteit’ niet in de driedelige Van Dale voorkomt, wil ik er toch graag een stukje aan wijden. Dit onderwerp blijkt namelijk voor heel wat thuiswerkmama’s een enigszins heikele kwestie te zijn. Als er iets is dat ik heb geleerd van al dat thuiswerken en moederen dan is het wel het volgende: een professional zijn is één ding, als een professional overkomen iets heel anders. In het Amerikaanse boek ‘Mompreneurs’ van Patricia Cobe en Ellen Parlapiano wordt het voorbeeld genoemd van een thuiswerkmama die aan nieuwe opdrachtgevers vraagt: ‘Hecht u waarde aan hoe mijn werkplek eruit ziet en welke kleding ik draag?’. Uit hun antwoord kan ze vervolgens opmaken welke mate van professionaliteit wenselijk is.

Professionaliteit als thuiswerkmoeder

Hoewel ik af en toe wel een steek laat vallen, beschouw ik mezelf absoluut als een professional. Ik verzorg vertalingen en tolkdiensten voor grote advocatenkantoren, internationale organisaties en multinationals. Daarnaast schrijf ik stukjes voor kranten en sites. Ik verricht mijn werk vol overgave en houd me aan de afgesproken deadlines. Ik besteed tijd en moeite aan het bijhouden en bijschaven van kennis en vaardigheden en ook mijn administratie is redelijk op orde. En ik werk vanuit huis. Maar of ik ook altijd een professionele indruk wek is zeer de vraag.

Het is nog maar sinds kort dat de vloer in mijn werkkamer niet meer bezaaid is met rondslingerend speelgoed. Klanten die bellen horen soms kindergeluiden op de achtergrond en mijn werkgarderobe bestaat uit een mix van spijkerbroeken, jogging broeken en ochtendjassen. Geen wonder eigenlijk dat het voor de buitenwereld niet altijd duidelijk is dat ik een rijk gevuld werkzaam bestaan heb. Vooral kinderen denken dikwijls dat ik huisvrouw ben. Want ik ben een vrouw en ik zit thuis. Dat ik niets aan het huishouden doe lijkt ze niet te hinderen.

De mening van anderen

Maar ook bij veel buitenshuis werkende moeders bespeur ik enige scepsis. De verleiding is groot om in de verdediging te schieten. Voor mij is dit een belangrijke valkuil. Maar dit werkt averechts. Als ik bijvoorbeeld probeer toe te lichten dat ik naast mijn inhoudelijke werk ook moet zorgen dat mijn computer vrij van virussen blijft en dat mijn administratie op orde is, zie ik mensen vaak meewarig knikken. Not impressed. Maar als ik meer zelfvertrouwen uitstraal, als professional en als moeder, oogst ik meer begrip.

Sinds kort bedwing ik de behoefte om alles omstandig uit te gaan leggen en daar vaar ik wel bij. Zowel naar zakelijke als naar privé-contacten toe leg ik uit wat nodig is. Niets meer, maar ook niets minder. Voor een opdrachtgever die mij op een woensdag als tolk wil inzetten is het niet bijster interessant om te weten dat ik op die dag met mijn zoon Thomas naar een park wil. Het is wel belangrijk voor deze klant om te weten dat ik op woensdagen niet beschikbaar ben.

TIPS:

– Bepaal welke mate van professionaliteit jij wenselijk acht. Dit hangt mede af van jouw persoonlijkheid en van jouw activiteit. Zo is het voor een schrijfster van kinderboeken wellicht niet bezwaarlijk als er kinderen op de achtergrond te horen zijn, voor een verzekeringsbemiddelaar wellicht weer wel.
– Benut de mogelijkheden van technologie: neem een aparte zakelijke telefoonlijn en neem die met je bedrijfsnaam op, moedig klanten aan om je per mail te benaderen als er overdag vaak kinderen in je buurt zijn, maak eventueel gebruik van een antwoordservice en anders van voice-mail of een antwoordapparaat.
– Investeer in visitekaartjes, briefpapier en naamstickers van goede kwaliteit.
– Een professionele site wekt een goede indruk.
– Schaf een paar basisstukken aan waarin je je op en top een professional voelt, bijvoorbeeld een mantelpak met krijtstrepen, zodat je bij afspraken buiten de deur representatief overkomt. En trek dit pak ook eens aan als je thuis zit aan de computer en een baaldag hebt!