10 Tips die voorkomen dat je kind zich aan je been vastklampt

door: Linda Ketting-Spek, www.zelfzekerkind.nl.
Als ouder kan je erg kriebelig worden als je leuke en bijdehante kind zich in de buurt van anderen volledig aan jou vastklampt. Op een verjaardag verschuilt je kind zich achter je rug of hangt letterlijk aan je been. Hij kan vreemd gedrag vertonen zoals gekke geluiden maken, zijn jas op de grond gooien of proberen je tas af te pakken.  De situatie waarin je kind zich thuis heel anders gedraagt dan bij vreemden, is niet uniek. Zodra jullie het huis uit zijn, komt het onzekere gedrag van je kind om de hoek kijken. Iemand vraagt iets onschuldigs aan je kind, maar hij kijkt de andere kant op of draait zelfs zijn rug naar die persoon toe. En als de slager aan je kind vraagt of hij een plakje worst wilt, laat je kind zijn broertje, zusje of een ander het woord doen. 

Frustrerend is het wel. Thuis oefen je met je kind hoe hij beleefd tegen de slager moet doen. Bijdehand roept je kind dat hij natuurlijk “ja, meneer” gaat zeggen. Maar als jullie de volgende keer bij de slager zijn, wilt je kind ineens niet meer. In plaats hiervan sta je weer tegen de rug van je kind te duwen en fluister je: “Zeg eens even dat je graag een plakje worst wilt.” Het is bovendien frustrerend om te weten hoe vrolijk je kind altijd is en hoe geweldig zijn grapjes zijn. Je kind is slim en reageert snel. Thuis is van verlegenheid en onzekerheid totaal geen sprake. Maar zodra jullie het huis uit zijn gaat het mis. Hoe komt dat toch?

Thuis bevindt je kind zich binnen de veilige en vertrouwde omgeving van je gezin. Het is een plek waar je kind zich kan ontspannen, waar hij het even rustig aan kan doen, waar hij de keuze heeft alleen te zijn of met mensen te praten. Je kind weet wat er thuis gebeurt. Dagelijks gaan de meeste dingen hetzelfde. Je kind wordt wakker gemaakt door mama, hij gaat zichzelf aankleden, jullie ontbijten met het hele gezin aan tafel, enzovoort. Je kind voelt zich er veilig en beschermd door. Hij durft volledig zichzelf te zijn.

Door deze veilige en vertrouwde omgeving (onverwachts) te veranderen of uit te breiden, wordt je kind verlegen en onzeker. Zodra er een aanpassing in die dagelijkse routine van thuis komt, weet je kind niet meer wat hij kan verwachten. De situatie wordt voor hem onduidelijk. En hoe klein die verandering ook is, je kind raakt verward en wordt onzeker. Hij voelt zich niet meer op zijn gemak en gaat zich letterlijk aan je vastklampen.

De omgeving van ’thuis’ is dus erg belangrijk voor je verlegen en onzekere kind. Het is zijn basis. Met onderstaande tien tips stimuleer je vanuit je gezin het zelfvertrouwen van je kind.

1. Heb zoveel mogelijk dagelijkse bezigheden die op dezelfde manier en op hetzelfde tijdstip plaatsvinden.
2. Zorg thuis voor een rustige omgeving. Wat je precies onder ‘rustig’ moet verstaan hangt af van de leeftijd van je kind, zijn persoonlijkheid en interesses.
3. Vertel je kind dat je van hem houdt en je er altijd voor hem bent. Ga er niet automatisch vanuit dat je kind dit weet.
4. Heb duidelijke regels en grenzen.
5. Pas je straffen aan op de leeftijd van je kind en de misstap die hij heeft begaan.
6. Wees consequent.
7. Blijf bij je kind betrokken en geef hem de aandacht die hij nodig heeft.
8. Prijs de inspanningen van je kind als hij iets goed heeft gedaan.
9. Kom de beloften die je (met je kind) maakt na.
   10. Wees eerlijk naar je kind.

Door Linda Ketting-Spek van ZelfZekerKind. Linda is auteur van het mini e-boek ‘De eerste 5 stappen naar een succesvol zelfverzekerd kind’. Ga naar www.zelfzekerkind.nl voor het aanvragen van je eigen gratis exemplaar.