Werken op jouw manier! verhalen van moeders

Ik heb een leuke baan die ik prima kan combineren met het moeder-zijn. Nadat ik de kinderen op school heb gebracht fiets ik naar mijn werk (office manager bij een marketing buro). Ik kan werken van 8.45 uur tot 15.00 uur zodat ik om 15.15 uur weer bij school kan zijn. Dit doe ik op maandag, dinsdag en donderdag. Op woensdagochtend gaan de kinderen wel naar school maar heb ik een ochtendje vrij om dingen voor het huishouden en voor mezelf te doen. Op vrijdag gaat mijn jongste alleen ’s ochtends naar school. Ik werk dan van 8.45 tot 11.45 uur. Voor mijn kinderen betekent het “slechts” dat zij drie keer per week moeten overblijven.In de schoolvakanties (12 weken per jaar) ben ik vrij. Thuis kan ik mijn mail bekijken en reageer ik meteen op zaken die niet kunnen wachten tot ik weer op kantoor ben. Ik ben telefonisch altijd bereikbaar en ben nooit te beroerd om op een crisismoment een poosje naar kantoor te gaan. Ik denk dat zo’n instelling (van mij en de werkgever) nodig is om van deze formule een succes te maken.
Van mensen in mijn omgeving hoor ik vaak dat ik alles zo goed geregeld heb en dat is natuurlijk ook zo. Het verbaast me alleen dat zo weinig anderen van hun werkgever de kans krijgen om een dergelijke regeling voor elkaar te krijgen, zeker als je al ergens werkt waar ze je kennen en weten wat ze aan je hebben. Ik ben in deze baan begonnen met deze werktijden. Ik heb wel het geluk dat ik nauw samenwerk met een secretaresse die fulltime werkt en met wie ik ook buiten mijn werkuren regelmatig bel voor overleg en afstemming.

Reactie op Laura’s verhaal;
Het is jammer dat je de kans niet krijgt om er achter te komen of je hoge functie op parttime basis wel of niet werkt. Het op de spits drijven van een geschil maakt zeker niet gelukkig. Dit is mijn ervaring:

Zelf ben ik 2 jaar geleden in een reorganisatie en geschil met mijn werkgever terechtgekomen en ben mijn parttime baan (na er 7 jaar werkzaam te zijn geweest) kwijtgeraakt.

De switch snel daarna naar een andere parttime sales/secretariële baan was geen succes. De directie van deze onderneming was echter groot voorstander van werkende moeders maar wij moesten beide constateren dat het vanwege de bedrijfsvoering van dit bedrijf niet werkte. Deze baan vereiste veel meer dan de gecontracteerde 3 dagen inzet en dat kon ik niet combineren met 2 jonge kinderen en een carrieremannetje.

Maar na een paar maanden fulltime moeder begonnen mijn handen toch weer heel erg te jeuken om iets aan te pakken.

Nu ben ik alweer bijna een jaar als zelfstandig onderneemster werkzaam. Ik zoek/lever aan bedrijven bijzondere zakengeschenken en promotionele artikelen en doe dit vanuit kantoor aan huis. Zodoende ben ik flexibel, deel mijn eigen tijd in afhankelijk van zakelijke drukte en ben na schooltijd mobiel bereikbaar.
Voor mijzelf kan ik zeggen dat ik door het zelfstandig ondernemerschap de balans op dit moment heb gevonden tussen werk en gezin en daarnaast ook geluk vind in iets voor mijzelf. Behoeftes zoals het deelnemen aan het bedrijfsleven, opdrachten binnenhalen en naar tevredenheid uitvoeren, vrijheid en het zorgen voor mijn eigen inkomen worden ingevuld.
Ik vind het erg belangrijk om ook nadat je moeder bent geworden te blijven deelnemen aan het bedrijfsleven. Het geeft je een gevoel van eigenwaarde om je nuttig te maken onder je eigen identiteit en niet alleen als mama. En dat gevoel reflecteer je op je gezin.
Wel is het vinden van de balans tussen werk en gezin niet gemakkelijk in de huidige maatschappij. In mijn geval is de balans een momentopname want mijn onderneming komt steeds een stapje verder waardoor ik het drukker ga krijgen en op zoek zal moet naar oplossingen om de balans te kunnen behouden tussen werk en gezin.

Het blijft een uitdaging!

Inmiddels ben ik al voor 5 maanden naar Zweden verhuisd, maar omdat ik
moeder ben van twee kinderen van 9 en 11 jaar heb ik het geluk gehad dat ik
bij de laaste werkgever deze mooie werktijden had, een voordeel was dat ik
dit tijdens het sollicitatiegesprek al besproken heb over eventueel de
mogelijkheden om onder schooltijd te werken en dat was voor mijn toemalige
werkgever geen enkel probleem ik moest ook nog eens 15 kilometer met de auto
komen, dus ik begon keurig om 9 uur nadat ik mijn kinderen voor half negen
bij school afzetten en de tijden dat de kinderen lange dagen maakten tot
kwart over drie werkte ik tot kwart over twee half drie. Ik vind het een
hele goede oplossing en voor mijn toemalige werkgever was dat gewoon van
zelf sprekend. Ik vervulde hier een administratieve functie en kon overigens
wel een beetje het werk zelf indelen dus ik verdeelde de dingen zo gunstig
mogelijk.

Daar zit ik dan..7 mnd zwanger en in conflict met de werkgever over het vervolgen van mijn hoge functie in deeltijd (24 uur). Dit blijkt onacceptabel en mij wordt verzocht uit te kijken naar iets anders, dat zullen zij ook doen intern.
Tja, ik weet het, ik heb allerlei rechten om deeltijdwerk aan te vragen etc. etc. Maar wie gaat er echt zo ver om dit juridisch op het spits te drijven? In mijn labiele situatie op dit moment zie ik het niet zitten en ben nu even ziek thuis omdat de vermoeidheid en het conflict me is opgebroken.
Al zou ik ambitie werk en prive willen combineren, het wordt ontzettend tegengewerkt en ik ben wel zo bewust dat je net na de bevalling geen bewijslast moet hebben op je schouders dat het wel allemaal te combineren is, het is al lastig zat.
Waarom is men in NL. niet overtuigd dat je niet afgeschreven hoeft te worden als je moeder wordt?