Zijn Nederlandse vrouwen ambitieloos? & reacties

Ik sluit mij helemaal aan bij Kim. Het lijkt mij ook zalig maar helaas is die job niet te vinden. Bij elke baan van een beetje niveau staat “geen 9 tot 5 mentaliteit”. Dan val ik met mijn “9 tot 3 en geen minuut later want ik moet mijn kinders ophalen van school” mentaliteit al heel gauw af. Ik ben als alleenstaande moeder momenteel werkeloos en heel druk aan het zoeken maar ik ben genoodzaakt een baan van 36 uur of meer te aanvaarden omdat banen van enig niveau niet in deeltijd zijn. Voor mij de keuze armoede status of mijn kinders meer dan 50 uur per week naar de opvang brengen.

Het lijkt me heerlijk een baan op niveau te hebben in deeltijd. Bijvoorkeur met kinderopvang bij het werk. Flexibele werktijden, zes uur per dag, vijf dagen per week. De overheid wil meer kinderen en meer werkende vrouwen…Daar moeten ze wel wat voor overhebben! Dus subsidies voor kinderopvang bij bedrijven bijvoorbeeld.

Ik heb juist wel ambitie, maar ik krijg in mijn werk geen mogelijkheid om door te stromen naar een hogere functie, omdat ik deeltijd werk…In tegenstelling tot alle fulltimers.
Ik wil zorg en werk kunnen combineren.
Op deze manier is het niet erg motiverend 🙁

Ik ben onlangs ook minder gaan werken. Minder werken betekende in mijn geval ook een minder uitdagende functie accepteren. Ik heb mezelf goed kunnen verkopen, mijn uurloon is gelijk gebleven. Ik vind het fijn meer thuis te zijn en meer tijd te hebben voor mijn priveleven. Toch steekt er soms nog wat: ik ben niet meer de spil in het bedrijf, ik ben niet meer “nodig”. Ik vraag me af waarom het niet mogelijk is minder te werken in een uitdagende functie. Waarom zijn er niet meer duo banen in een dergelijke functie? Zijn er uberhaupt mensen die het voor elkaar krijgen een spannende functie te behouden in 20 – 24 uur? En werkten die al langer bij hun werkgever? Ik vind dat werkgevers de capaciteiten van moeders onderschatten en te snel beoordelen dat minder dan 4 dagen werken onmogelijk is. Mijn man werkt parttime, 4 dagen. Hij is een van de weinige mannen in onze kennissenkring. Waarom? Omdat anderen bang zijn hun carriere te verpesten en kansen op promotie te ontlopen. Waarom is het voor ons niet net zo belangrijk als voor hen? Komen wij dan echt van een andere planeet, dat onze kinderen voor gaan op onszelf? en weet je? Ik vind het prima. Doe allemaal wat je goed dunkt. Jij voelt en weet het zelf het beste!

Ik sluit mij geheel bij de woorden van Sandra aan. Het moet voor mannen ook mogelijk gemaakt worden dat zij korter kunnen werken. Zonder consequenties voor ook hun carriere. Mijn man werkt inmiddels 30,8 pw. Dit komt neer op 4 dagen in de week en wat extra roostervrije dagen. Echter het blijft soebatten. Zijn werkgever is er niet blij mee en dat wordt hem dan inmiddels ook al 5 jaar lang iedere maand minstens wel een keer duidelijk gemaakt. Ik zelf werk drie dagen en op zich is dit voor de thuis situatie een heerlijke situatie. 2 dagen in de week opvang voor de kleinste en na-school voor de oudste. 3 schooldagen is een van de ouders thuis en kan de oudste met klasgenootjes en vriendinnetjes spelen. Maar hoe dan ook het blijft een probleem dat werkgevers zich niet soepel opstellen t.o.v. part-time werken. Ook mijn werkgever is hier moeilijk in. Kinderopvang meebetalen is helaas ook voor veel ouders een utopie. Ik heb er flink aan moeten trekken om van mijn werkgever een 1/6 opvang vergoed te krijgen.

Dus vooral werkgevers word alstublieft geemancipeerder zodat ook mannen korter kunnen werken of calamiteitenverlof kunnen opnemen als je kind ziek is. Want we maken een kind samen, dus horen we er ook samen voor te zorgen. En mijn ervaring is dat het een verrijking is voor je kind als het door beide ouders verzorgt word.

En die geemancipeerder partner van mij geniet er met volle teugen van zijn wekelijkse papadag en ik van die van mij.

Groet Astrid

Bij ons thuis werk ik drie dagen en mijn man onregelmatig, maar hij zorgt altijd op vrijdag voor de kinderen. Wij zijn hier allebei erg tevreden over. Ik wil namelijk niet meer dan drie dagen werken! Volgens de regering moet het mogelijk gemaakt worden dat veel vrouwen (en mannen) vrier dagen per week kunnen gaan werken, maar als ik om mij heen kijk zie ik dat de meeste vrouwen drie dagen willen werken en dat een prima combinatie vinden van gezin en werk. Die carriere komt inderdaad minder goed (dus later) op gang, maar ik voel me tevreden met de situatie nu en heb nog een beetje rust in me. Een tijdje heb ik meer gewerkt en was ik alleen maar bezig met overleven. Ik had nauwelijks rust en tijd voor de kinderen, was alleen maar bezig met dingen die nog moesten!
Je kiest toch tegenwoordig heel bewust voor een kind? Daar horen dan toch ook verantwoordelijkheden bij? En dat je dan je levernsstijl aan moet passen lijkt me logisch. Je kan toch niet alles hebben?

Wat ik mis in het artikel van Vivienne Westerhout is dat zij niet noemt dat moeders meer kunnen werken op het moment dat de vaders iets minder gaan werken. Nederlandse moeders willen m.n. dat de kinderen door de ouders zelf opgevoed worden en daarom gaan ze minder werken, gemiddeld 20 uur per week. De kans op een carriere neemt zienderogen af naarmate je minder werkt, maar dat is natuurlijk niet het allerbelangrijkste – voor moeders! Nu denk ik dat hier ook een verschuiving gaande is. Vrouwen zijn tegenwoordig hoog opgeleid en werken na hun studie min. 10 jaar voordat ze aan kinderen beginnen. Ze offeren hun carriere niet zomaar meer op als er kinderen zijn, net zoals mannen dat altijd niet hebben gedaan. Dus: waarom gaan mannen en vrouwen niet samen iets minder werken? Bijv. 4 om 4 i.p.v. het traditionele 5 om 3?
En waarom lees ik bijna nooit tussen de mogelijke oplossingen voor het vraagstuk ‘ vrouwen in ned. werken te weinig’ dat ze meer kunnen gaan werken als de man minder zal gaan werken? Of de kinderen nu 2 of 3 dagen in de week mama of papa thuis hebben, dat maakt toch niet uit?
Ik lees in de reacties als wel dat er ook naar de rol van de vaders en werkgevers wordt gekeken. En inderdaad: het wordt hoog tijd dat werkgevers een ‘vadervriendelijk’ beleid gaan stimuleren, zodat mannen ook daadwerkelijk een kortere werkweek zullen gaan aanvragen. Want de bedrijfscultuur in Nederland is er nog absoluut niet naar dat wordt geaccepteerd dat mannen (tijdelijk) minder gaan werken om voor de kinderen te zorgen.

Nu gaat het in de kranten van 22 en 23 maart weer weer over ‘strafmaatregelen’ voor hoog opgeleide moeders die thuis blijven bij de kinderen. Terugbetalen die studie…! Veel gekker moet het toch niet worden. Wanneer krijgt iedereen nu eens door dat het niet gaat om maatregelen, sancties, uitbreidingen kinderopvang etc. maar om een radicale vernadering in het DENKEN? Er moet niet alleen minder namens en over moeders gedacht worden. Het is bovendien hoog tijd dat er anders gedacht wordt over werken in het algemeen. Flexibilere werktijden zijn beter voor iedereen. Voor ouderen die best nog af en toe nuttig willen zijn. Voor vaders die graag een steentje aan de opvoeding willen bijdragen. Voor moeders die al dan niet tijdelijk een oplossing zoeken voor het combineren van werk en zorg. Maar ook voor de nieuwe generatie, die zoveel verworven vrijheden heeft, dat werkweken van 40 uur of meer niet het ultieme doel zijn. Nederland, wordt wakker!

Ik ben het eens met de stelling dat er meer 9 tot 3 banen moeten komen. Maar het gaat eigenlijk voorbij aan de basis van beide genoemde artikelen. We spreken namelijk over CRECHES, dus opvang van 0 tot 4 jaar. Dat is de leeftijd dat veel ouders vinden(en dat is ook in onderzoeken aangetoond) dat tenminste 1 vaste verzorger veel aanwezig moet zijn voor een kind. Dat red je dus niet in een baan van 9 tot 3, 5 dgn per week. In een opvang zijn wisselende verzorgsters, oftewel het kind heeft geen vastigheid en kan zich niet goed binden. Ik denk dat er een revolutie in werkgeversland nodig is, een andere manier van denken. Als we op deze manier doorgaan wordt er verloren aan alle kanten. Werkgevers zullen moeten accepteren dat zodra een moeder bevallen is, ze tot dat de kinderen een jaar of vier zijn niet 5 dgn per week aanwezig kan(wil) zijn. De werkgevers zullen zowel naar vrouwen als naar mannen zich veel flexibeler op moeten stellen qua werktijden. En daar zal de kinderopvang zich ook op af moeten stellen, dus niet in twee dagdelen, maar bv in 4.