Gratis kinderopvang, wat brengt ons dat? een discussie

Stelling: gratis kinderopvang is níet de manier om de arbeidsparticipatie van vrouwen te bevorderen.
Vraag: wat dan wel? 

Ben je het eens met bovenstaande stelling? of niet? en geef antwoord op de vraag wat jou zou stimuleren om meer uren te gaan werken.

Kinderopvang moet alleen toegepast worden in uiterste noodzaak, niet als open keuze. De keuze om voor een kind te ontvangen en te zorgen was al eerder gemaakt. Het kind is er en heeft vvolledig recht op een vader en een moeder. De eerste 4 jaar van een kinderleven moet het kind bij de moeder zijn om schade aan de ontwikkeling te voorkomen. 

De arbeidsparticipatie van de vrouw kan zij zelf besluiten door geen kinderen te hebben als ze wil werken. Je kunt niet twee heren dienen. Als je geen kinderen kunt/wilt opvoeden kan je altijd nog directeur van Shell worden, dat is eenvoudiger werk.

De reactie van Ariel is heel herkenbaar, flexibiliteit is inderdaad heel belangrijk. Ik werk in het HBO en ik krijg mijn rooster vaak 2 dagen voordat het in gaat. Dat is natuurlijk nooit meer met de bso te regelen, zeker niet voor 2 kinderen. Gelukkig kunnen mijn ouders af en toe inspringen, maar het administratiekantoor van de bso wordt er ook heel blij van mijn steeds veranderende verzoeken.
Tanja

Flexibiliteit is iets waar ik veel meer tegen aan loop. Ik werk in het onderwijs waarbij ik elke 11 weken andere werktijden heb, dat weet ik een aantal weken van te voren maar niet de twee maanden die de bso van mij verwacht.

Een geweldige oplossing voor mij is de ouderparticipatiecreche. Drie van mijn vier kinderen zitten inmiddels op de basisschool. Met de jongste draai ik op de creche. Een dag per week draaiouder zijn, levert me vier dagen opvang op voor 200 euro in de maand. Dit geeft me de kans om een hbo-opleiding te volgen en als alles naar school is totaal wat anders de doen dan de 20 jaar arbeidservaring die ik hiervoor heb. Wat een kadootje!!

Gratis kinderopvang is niet de manier, maar wel een manier. Er zijn nog veel moeders voor wie de kosten van kinderopvang wel een drempel is, en dat zijn vaak moeders die niet zo hoog zijn opgeleid. Vaak zijn zij ook niet zo op de hoogte van kosten die je vergoed krijgt van de belastingdienst.
Betere kwaliteit van de kinderopvang is ook een manier. Kleinere groepen, maar ook meer(individuele) aandacht voor het kind.
Kinderopvang, school en bso moeten naar mijn mening worden georganiseerd op 1 locatie, zodat men de kinderen niet naar verschillende plekken moet brengen. Goede overblijfmogelijkheden creëren op de scholen, het liefst met een kantine, waar kinderen met zijn allen een maaltijd kunnen eten, en waar ouders aan het eind van de dag, bij het ophalen van de kinderen, tegen vergoeding een maaltijd kunnen meenemen, zodat ze thuis lekker kunnen bijkletsen met hun kinderen, in plaats van meteen de keuken in te rennen. 

Ook moet het vaders makkelijker gemaakt worden hun werk flexibeler in te delen, zodat ook zij inzetbaar zijn voor zorgverlof en parttime werk, zodat je echt samen voor de kinderen kan zorgen.

Meer 9-3 banen crëeren (ik heb zelf het geluk dat ik alleen tijdens schooltijden werk).

Maar wat doe je met werk en opvang als ze nog in de leeftijd zijn van 0-4 jaar? Schooltijden werken is dan best veel. In Hongarije krijgen moeders na de geboorte van elk kind 3 jaar ouderschapsverlof met recht op terugkeer in hun eigen baan!! Dit gaat wel ver, maar je zou ook een part-time verlof kunnen krijgen, zodat je de eerste jaren van je kind meer tijd kan spenderen aan je kind.

Het blijft moeilijk, kinderen en werk combineren, maar het kan wel wat makkelijker gemaakt worden.

Al jaaaaaren roep ik om flexibelere werktijden voor oa. vrouwen! Het idee om je kind naar een opvang te brengen omdat je zonodig wilt/moet blijven werken vind ik echt van de zotte. Je hebt voor kinderen gekozen, zorg er dan ook zelf voor! Een kind kan beter zijn/haar verhaal kwijt bij zijn eigen moeder of vader, dat is een veilge haven. Vaak zijn het vrouwen die een stap achteruit moeten doen zodra er kinderen komen. Werkgevers zouden daar veel beter op in moeten spelen. Ik denk juist dat je als moeder zijnde heel goed kunt functioneren als alles op elkaar afgestemd is. Werk, prive, goed georganiseerd geeft rust en dus ook levert het dan pas zijn vruchten af. Banen van ca. 9 uur tot ca. 3 uur: perfect! Maar wat met schoolvakanties? Ook daar moet op ingespeeld worden.
Gratis kinderopvang vind ik totaal belachelijk. Niet alleen omdat opvang door ouders zelf zou moeten gebeuren, maar ook omdat gratis opvang niet gratis kan zijn. De samenleving zal daar dus aan mee moeten betalen: vind ik onterrecht. Vanaf het moment dat er bij ons kinderen kwamen ben ik in de avonduren gaan werken. heb altijd goede banen gehad en het viel perfect te combineren. Overdag was ik er, sávonds mijn echtgenoot. Nu zijn mijn kinderen 9 en 7 jaar en werk ik als pedicure thuis, onder schooltijden. Ik kan mijn werktijden helemaal bepalen en dat geeft ontzettende rust, maar zeker ook voldoening. Ik draai mee in de samenleving, heb sociale contacten, verdien mijn geld en kan er zijn voor mijn kinderen. Zo zouden er meer banen moeten komen. Er is genoeg (zinvols) te doen binnen schooltijd!
Brede scholen is ook een optie, maar ook daar leg je de zorg voor je kinderen weer in handen van anderen. Een buitenschoolse opvang binnen (een brede) school tijdens vakanties is een optie wat betreft het probleem tijdens de vele vakanties die de kinderen hebben…
Er zijn genoeg ideeen, het wordt alleen tijd dat de Nederlandse politiek en de Nederlanders daar nu eindelijk eens voor open willen gaan staan!

Ik heb 2 kinderen van 4 en 2, ben hoogopgeleid, manager bij een multinational en werk 3 dagen per week. Mijn inkomen is zeer hoog, voor mij hoeft kinderopvang dan ook niet gratis, maar vele anderen zou gratis kinderopvang een uitkomst zijn. Ik denk dat creches met goed gekwalificeerd personeel ook een bijdrage kunnen leveren in de opvoeding, en vroegtijdig problemen kunnen signaleren en evt. voorkomen bij kinderen en ouders. 

Voor mijzelf is geld geen probleem – en dit zal voor meer hoogopgeleiden het geval zijn – maar loop ik tegen andere problemen aan omdat ik geen opa’s/oma’s heb en een klein sociaal netwerk: Ondanks dat mijn werkgever nooit heeft geklaagd als ik weer eens te laat binnen kom of te vroeg ga, het waardeert dat ik in de avonduren veel doe, zijn hier mijn problemen:
1) Ziekte van de kinderen: bij ziekte zal ik of mijn man thuis moeten blijven. Dit voelt vervelend omdat het werk dan op een ander tijdstip (avond/nacht) toch zal moeten gebeuren en je er wel een vakantie-dag voor opoffert. Mijn beide kinderen zijn allebei veel ziek geweest dus het is zeker wel 1x per maand een paar dagen schipperen.

2) De creche is op een andere locatie dan de school. Ik ben net een logistieke onderneming. van creche naar school naar werk etc. Het kost tijd om de kinderen in en uit de auto te laden.

3) De schooltijden zijn van 1/2 9 tot 3 op maandag, dinsdag en donderdag en van 1/2 9 tot 12 op woensdag en vrijdag. Ik heb 45 min reistijd naar mijn werk. Als ik mijn oudste naar school breng, dan kan ik dus nooit op tijd op mijn werk zijn. En al klaagt mijn werkgever niet, ik voel me er schuldig onder. Immers al mijn collega’s werken minimaal 60 uur per week en daar kom ik met mijn 24 uur en met een aanwezigheid van slechts zo’n 16 uur per week.

3) De BSO is niet op de school, maar kinderen worden door een onbekende taxi chauffeur opgehaald, moeten zelf uit school naar de taxi lopen en worden naar de BSO gebracht. Over mijn lijk dat ik mijn kind van 4 aanleer om met een vreemde mee te gaan. En god weet wat voor achtergrond de taxichauffeur heeft. Ik vraag me soms wel eens af of ik de enige ben die er zo over denkt, veel mensen in mijn omgeving hebben er geen moeite mee om hun kind met een vreemde taxichauffeur mee te geven.

De oplossing in mijn ogen:
Overal in Nederland een brede school, creches zitten in het zelfde gebouw als de school, voor en na-schoolse opvang – met leuke activiteiten en sport mogelijkheden – zitten op school. Het personeel is goed opgeleid. Als het inkomen van de ouders laag is, dan is de creche en BSO gratis, hoe hoger het inkomen hoe hoger de ouderafhankelijke bijdrage. Geen gedoe met belastingdienst, werkgever etc gewoon zoals vroeger 1 rekening. Peuterspeelzalen zou ik afschaffen, bouw die maar om tot creches met goed gekwalificeerd personeel. Collega mama’s die niet werken op school met 2 kinderen in dezelfde leeftijd doen vaak het volgende: om 1/2 9 met 2 kinderen naar school, dan met het jongste kind terug naar huis, vervolgens om 9:15 met jongste kind terug naar school naar de peuterspeelzaal, om 11:15 terug naar school om het jongste kind weer op te halen, om 12 uur weer terug naar school om het oudste kind op te halen. Om 1 uur weer terug naar school om het oudste kind te brengen. Om 3 uur, laten ze vaak het jongste kind alleen thuis in bed liggen – anders krijgt het zie het genoemde schema niet genoeg slaap – en halen het oudste kind weer op op school. Ook zij zouden in mijn ogen gebaat zijn met een peuterspeelzaal of creche die op de zelfde tijden open is als de school en op dezelfde locatie gevestigd is.

Conclusie: ik heb een flexible werkgever, verdien veel maar heb toch een groot probleem omdat de BSO en creche niet op de school zelf is, en er geen goede oplossingen zijn in geval van ziekte van de kinderen.

en daar bedoel ik dus mee: oma, groepsopvang en professionele opvang aan huis. Als vierde zijn er dan de ouders nog. Al die partijen moeten wel strikt de zelfde regels hanteren en dergelijke. anders weet een kind, lijkt mij, niet waar hij of zij aan toe is.
Ook moeten ze dus bij houden: maandag naar oma, dinsdag naar groepsopvang enzovoorts

sandra van den boer19 oktober 2006, 13:19

‘Een paar uurtjes per week oma, een paar uurtjes per week groepsopvang en een paar uurtjes per week professionele opvang aan huis. Kinderopvang op maat zal leiden tot de kwaliteit van de opvang. ‘ 

dat lijkt me voor een kind niet fijn. van hier naar daar en naar ginder

Leuk in buitenhof. Ik ben een moeder en Oma en vind het heel fijn dat nu de eerste generatie echt de kans krijgt om werk en zorg te combineren. Ik heb 2 gestudeerde dochters waarvan er een kinderen heeft en het moeilijk vind het te combineren . de andere academisch gevormde twijfelt nog aan kinderen omdat haar werk leuk is en bij haar zus de moeilijkheden ziet. Eindelijk een generatie die niet net al s ik gedwongen moest thuis zitten. Ga door met Uw werk. Succes. P.S. zorg thuis mag ook best betaald worden .een soort basisloon. een waardering. En na jaren ook weer op de arbeidsmarkt kunnen. En niet na je veertigste te oud. Leuke Site. Een opmerking van een Oma. (56 jaar)

Geachte mevrouw Westerhoud, het was jammer dat u onvoldoende het woord kreeg in Buitenhof van vandaag. Dat kwam ook door Clairie Polak. (Ook lijkt het mij een onzalige weg om thuiszorg formeel als werk te gaan belonen. Juist dan sluipt de overheid de slaapkamer binnen. En willen wij dat?). Het is inderdaad onbegrijpelijk dat de beschikbare IT middelen nog steeds niet worden ingezet om de problemen voor vrouwen en mannen mbt werk en opvoeden op te lossen. En het is ook mijn ervaring dat alleen het wantrouwen van het oude management (en van het verkeerd opgevoede jongere management) de doorbraak nog lijkt te blokkeren. Ik heb zeer goede eravringen met mijn teams in de afgelopen jaren door zo veel mogelijk resultaatgericht te werken en individuen en groepen zo veel als mogelijk over hun tijd te laten beschikken. Nu met pensioen, na 40 jaar, ben ik een bedrijf gestart (Business Relation Management) en onze consultants skypen met onze klanten en staan niet in de file. Zij bezoeken klanten alleen als het echt nodig is. Ik wens u veel succes !

Zondag heb ik weer eens ouderwets gesmuld van een uitzending van Buitenhof. Sterke column van Désanne van Brederode. 

Maar het onderwerp ‘gratis kinderopvang’ stak er voor mij met kop en schouders boven uit.

Het gaat me te ver om hier een hele verhandeling te geven over alles wat besproken is ten aanzien van dit onderwerp. Wat ik wel wil meegeven is het volgende: gratis kinderopvang is mijns inziens een wassen neus. Er is al vaker gezegd dat we daarmee in Nederland niet veel meer vrouwen aan het werk zullen krijgen. Waarom dan tegen beter weten in een dergelijk duur middel inzetten?

Zelf heb ik, nadat ik kinderen kreeg, altijd gewerkt. Eerst drie dagen per week, later 2,5 dag. De reden dat niet mijn man maar ik gedeeltelijk thuis bleef, was vanwege het hoge inkomen van mijn man en het gebrek aan ambitie van mij om fulltime te blijven werken. Kinderen krijgen betekende voor mij persoonlijk een enorme omschakeling in mijn leven. Bovendien moest ik er simpel niet aan denken om hen vijf dagen per week in een kinderdagverblijf te stoppen of hen over te laten aan een oppas. Ik wilde zélf een vinger in de pap houden, ook al was dat dan een halve.

Ik heb al die jaren een godsvermogen betaald aan kinderopvang (excusez le mot), was bij wijze van spreken aan het voor voor het dagverblijf. Dat heb ik altijd als een investering gezien. Immers, wanneer ik was gestopt, dan was ik a. mijn baan kwijt geweest, b. had ik twaalf jaar ervaring moeten ontberen en c. had ik die leuke sociale contacten moeten missen. De parttime jaren heb ik bovendien gebruikt om te reflecteren en te bedenken wat ik met de rest van mijn arbeidsleven wilde doen.

Toen onze jongste vier was, ben ik begonnen aan een studie die ik al heel lang wilde doen. Het was een weloverwogen keus. Ik heb hem in deeltijd gedaan, naast mijn werk. Stages deed ik er ook bij. Zwaar, maar wél te doen omdat ik zeer gemotiveerd was mijn doel te behalen. Mijn gezin steunde me.

Nu heb ik een hbo-diploma op zak. Ik heb een punt gezet achter de baan die mij (zo bleek al reflecterend) al lange tijd geen voldoening meer gaf en werk nu vanuit huis en op tijden die het mij mogelijk maken onze kinderen op te vangen. Mijn man en ik stemmen indien noodzakelijk onze agenda’s op elkaar af. Ik werk in principe van half negen tot half vier, dagelijks, en waar nodig pak ik er nog wat uren bij in de avonden en soms in het weekend. Iedereen blij, ook de kinderen. Ze kunnen uit school gewoon thuiskomen, in hun eigen leefomgeving spelen, vrienden of vriendinnen uitnodigen of bezoeken en naar de sportvereniging gaan. Zo rond hun negende hadden zij écht geen zin meer in buitenschoolse opvang en vakantie-opvang. Probeer ze dan maar eens uit te leggen dat het nodig is omdat papa en mama aan het werk moeten. Geld speelt voor kinderen totaal geen rol. Voor ons als ouders ook niet, wanneer dat betekent dat je de kinderen daarvoor moet opofferen. Dan maar een vakantie minder en geen dvd-speler (ik noem maar iets).

Persoonlijk steun ik het idee van meneer De Geus en mevrouw Westerhoud om arbeid meer te flexibiliseren. Ik ben het ook eens met meneer Van Praag dat het veel creativiteit vraagt om zoiets in te passen in onze maatschappij: niet in elk beroep is het even gemakkelijk om thuis werken en verlof te realiseren. Het is echter de vraag over hoeveel beroepen dat in de praktijk werkelijk gaat.

Moeten we in Nederland niet veel meer uitgaan van mogelijkheden (en niet van onmogelijkheden)? Kan niet bestaat niet. Als we als samenleving écht willen dat meer vrouwen aan het werk gaan en dat onze kinderen daarnaast voldoende aandacht krijgen en mogelijkheden om zich op een eerlijke manier te ontwikkelen, dan moeten we verder kijken dan gratis kinderopvang. Want dat is volgens mij louter symptoombestrijding.

Groet,

Annita I. Lageweg

Op vrouwen wordt op dit moment een moreel appèl gedaan: ze moeten meer gaan werken, want er moet economie gecreëerd worden. 

Dat mag blijkbaar een lieve duit kosten, want er worden miljarden-voorstellen gedaan, om de keuze om (meer) te gaan werken voor vrouwen makkelijker te maken: gratis kinderopvang bijvoorbeeld. Want dat is het enige wat een vrouw nog belemmert om te gaan werken: haar moederschap. Dus dat probleem ruimen we even uit de weg met een paar miljard.

Gelukkig heeft de emancipatie ervoor gezorgd dat vrouwen niet meer per se hoeven te moederen: vrouwen zijn ge-upgrade van verplicht moederschap naar het hoger liggende niveau van vrijheid: het moederschap als probleem. Heerlijk! Eindelijk erkenning.

Politici zijn echt heel erg aardig: zij willen voorkomen dat vrouwen te veel thuis blijven zitten, willen mogelijk maken dat vrouwen (meer) gaan werken, zodat zij tenminste in het echte leven komen te staan. Van dat tutten thuis wordt je maar een halve gare tenslotte.

Ik weet het: politici en vakbondsmensen moéten dit soort morele appeltjes natuurlijk wel van de boom plukken en als knuppel in het hoenderhok gooien, om de maatschappij überhaupt in debat en dialoog te krijgen. Brave, overbekende statements zetten een maatschappij nu eenmaal niet in beweging. En vrouwen zijn inderdaad ongelooflijk moeilijk in beweging te krijgen tegenwoordig; ze gaan hun eigen gangetje maar, en willen nou nooit eens een keertje iets doen wat anderen van hen verlangen.

Vrouwen zijn zeer multi-dimensionaal, en die multi-dimensionaliteit zetten ze ook in als ze niet werken. Tutten met de kinderen is maar 1 aspect. Daarnaast doen ze nog ongelooflijk veel andere dingen; ze brengen eigen waarde aan het leven.
Dat de maatschappij of de politiek of onze nieuwe god de Economie de eigen waarde van vrouwen niet onderschrijft en niet betaalt, tja, dat is gewoon oude wijn, nog niet eens in een nieuwe zak.

Maar ik wil wel in beweging komen hoor, tussen al mijn amorele parttimende tut-moeder activiteiten door: en ik roep ook andere vrouwen op om in beweging te komen: vrouw, ga aan het werk!

Laat zien hoe jij eigen waarde aan het leven brengt, buiten de betaalde werkuren om. Of laat zien hoe jij het in jouw werk werkelijk anders aanpakt en daarmee dus vormgever bent van een nieuwe (werk)cultuur, waardoor het voor vrouwen wél interessant wordt om meer te gaan werken.

Kom in beweging, en mail hoe jij eigen investeringen maakt in de waarde van het leven.
Zet jouw eigen waarde op een rij, zo vlak voor de verkiezingen.
Durf in te zien dat jouw bijdrage er toe doet en breng politieke beslissers in beweging.

Astrid van Triet
vantriet@xs4all.nl

Ook ik vind goedkopere kinderopvang niet de oplossing. Ik wil wel meer werken, maar dan inderdaad vanuit huis, mijn werk is daar nl perfect voor. Maar ’s avonds is ook helemaal niet erg, of een paar uurtjes in t weekend.
Ik denk trouwens dat dat niet alleen voor de moeder veel voordelen met zich meebrengt maar ook voor al die vaders die graag papadagen willen of zowiezo meer zorg voor de kinderen.
Zelf ben ik bezig wat het eigen ondernemerschap voor voordelen met zich meebrengt en ik denk een heleboel. Volgens mij wordt ondernemerschap enorm gestimuleerd vanuit de overheid, waarom dan geen huiskamerkantoren (om t maar n naam te geven), daarbij kan zorg, werk en opvang/gastouder gecombineerd worden. Er is volgens mij best veel mogelijk te maken om zowel een carriere als zorg te combineren zonder t 1 en ander uit handen te geven. ..

CHIPROSES kinderopvangbemiddeling/Nicolette Holster 8 oktober 2006, 15:09

Ik ben het helemaal met Vivienne eens.Wij bemiddelen al meer dan 4 jaar kinderopvang bij ouder (s) en kind(eren) thuis, onder andere bij hoger opgeleide ouder(s).Daarom bieden wij flexibele opvang, omdat carriere maken niet hoeft te plaats te vinden tussen 9 en 5. Wij hebben dit inzicht omdat wij altijd een offerte maken op basis van de (inkomens)gegevens die wij ontvangen van de ouder(s). Ouders willen helemaal geen gratis opvang is onze ervaring. Gratis opvang bestaat ook niet en zal ook niet bestaan. Iemand moet het betalen…. In de verkiezingsprogramma´s profileren partijen zich met gratis opvang. Uiteindelijk betalen werkgevers en werknemers dit!
`Gratis opvang` resulteert uiteindelijk in hogere werkgeverslasten , wat zich weer vertaalt in een moeilijker toegankelijkheid tot de arbeidsmarkt voor ouders met kinderen… lees werkende vrouwen!
Werk, opleiding en carriere is economisch en sociologisch een gegeven wat wordt gestuurd uit `vraag en aanbod`. Human Capital denken is hierbij de motor van de economie! Overheid, werkgevers en werknemers zijn hierin onlosmakelijk verbonden.
Gratis onderwijs bestaat toch ook niet! Ook hier moeten overheid, werkgevers en )toekomstige’ werknemers gezamenlijk bijdragen.
Voor kinderopvang is dit niet anders. Ouders die loopbaan en privé in balans brengen investeren in hun werk, hun gezin en hun toekomst.
Wat de kwaliteit van kinderopvang en de kwaliteit van werken een veel sterkere impuls zal geven , is het invoeren van een soort `KINDEROPVANGBEURS`. Net als bij studie krijgen ouders een renteloos voorschot om te investeren in hun carriére.
Ouders maken zelfstandig , of samen met werkgever hun keuze. De terugbetaling van `de kinderopvangbeurs´kan worden opgenomen in de arbeidsvoorwaarden.
Gratis kinderopvang voor iedereen leidt tot een `modaliteit`en niet tot kwaliteit! Gratis opvang vult zoals een van onze ouders de groepsopvang noemt`de kinderfabrieken`
Goede kinderopvang is maatwerk naar de wensen en de situatie van ouders en hun kinderen.
Een paar uurtjes per week oma, een paar uurtjes per week groepsopvang en een paar uurtjes per week professionele opvang aan huis. Kinderopvang op maat zal leiden tot de kwaliteit van de opvang. Ouders
kiezen voor flexibiliteit, betrouwbaarheid en kwaliteit voor hun kind(eren), hun lifestyle.
Niets is gratis in het leven en zeker geen kinderopvang dat kan niet…Ieder kind is goud waard…