Ja mama…

Toen ik negen jaar geleden kinderen kreeg had ik nog niet zoveel nagedacht over de normen en waarden die ik hen wilde meegeven. Inmiddels ben ik er wel achter dat ik sommige dingen echt belangrijk vind. Ik kan bijvoorbeeld erg slecht tegen jokken. Mijn oudste kan dat van nature al niet zo goed, want zij kan haar gezicht niet in de plooi houden als ik haar strak en ongelovig aankijk. Mijn jongste kan glashard liegen, maar wil ook erg graag alles met mij delen. Dus al snel wint de waarheid het van de leugen.

Regelmatig halen mijn dochters mij om velerlei redenen het bloed onder de nagels vandaan, maar bijna nooit als wij ons in gezelschap van anderen bevinden. Dan gedragen zij zich voorbeeldig. Wel grappig en fijn ook dat zij mij daarmee de schaamte voor mijn opvoedblunders besparen. Een goede vriendin vroeg mij zelfs ooit om advies toen zij kinderen kreeg. Wat is nu echt belangrijk om die kleine kinderen te leren? Ik zei: ‘ja is ja, nee is nee en nu is nu’. Heel simpel en kort, maar achteraf best waar. Als ja eenmaal ja is maak daar dan geen nee meer van, anders houd je geen woord. Als nee nooit meer ja wordt leer je kinderen dat zeuren geen zin heeft. En nu is nu, spreekt voor zich. Wel gaf ik als kanttekening zuinig te zijn met ‘nee’. Een harde ‘nee’ kun je vaak vervangen door ‘nee, niet nu’. Dat maakt dat er een prettige ruimte is voor het kind om de volgende keer in de supermarkt weer hoopvol die snoepzak omhoog te houden, maar het verplicht je tot niets.

Het is belangrijk om zo vaak mogelijk ‘ja’ te zeggen. Teveel ‘nee’ frustreert iedereen. Dus bedenk goed wat een harde ‘nee’ moet zijn, want het wordt immers nooit meer een ‘ja’.

Ik heb een aantal duidelijke nee-dingen. Zo spelen wij na het eten niet meer buiten. Aan het einde van de dag is de energie op. Als we dan doorgaan, gaan we huilen. Dat wil ik niet. Mijn dochters begrijpen dat. En ook al horen ze hun vriendjes buiten spelen, ze klagen nooit. Ik leg namelijk alles net zo lang uit tot ze zeggen ‘ja mama, ik begrijp het’. Zo heb ik ze uitgelegd waarom ze geen cola drinken tot ze 12 zijn, geen lippenstift gebruiken tot ze 16 zijn en geen alcohol nuttigen tot hun 18^de.

Ik sprak laatst de vader van een 14-jarige zoon. Het joch hangt elke vrijdag en zaterdag al in de kroeg en drinkt dan alcohol. De vader lachte mij uit toen ik mijn voornemens uitsprak en zei dat dat kansloos was; ‘hou ze maar eens tegen, ze doen het allemaal!’.

Het moet niet gekker worden! Omdat anderen het doen? Zo werkt het toch zeker niet? Voorlopig zeg ik regelmatig ‘ja’ en hoor ik nog steeds een ‘ja mama…’ als ik uitleg wanneer iets echt ‘nee’ is. Ik geef het niet op maar blijf geloven dat ik een goede kans maak. Dat is immers het begin van succes!

Durf te leven!