Mamas Mama's online magazine voor moeder, kind en werk. Werkende moeders, vrije tijd en opvoeden
door: Vivienne Westerhoud, hoofdredactrice Mama’s.
Eindelijk een econoom die vrouwen begrijpt!
Mariek Stellinga -econome en journalist bij Elsevier- schrijft al jaren over het onderwerp. Vrouwen en werk, vrouwen in de top, of liever het gebrek aan vrouwen aan de top. Wat haar irriteert is dat de Nederlandse vrouw te vaak wordt afgeschilderd als een zwak persoon die ‘slachtoffer’ is van de situatie. Marike zegt:’ Ik ga ervan uit dat de Nederlandse vrouw na 40 jaar emancipatie prima in staat is haar eigen keuzes te maken. Zij weet wat zij wil. Als vrouwen de top van het bedrijfsleven niet bereiken, dan komt dat omdat zij daartoe de ambitie niet hebben. Niet omdat hen dat door ‘de mannen’ onmogelijk wordt gemaakt’.
Daaraan voegt zij toe dat zij vindt dat deze vrouwen daartoe alle recht hebben. ‘Wij leven immers in een land waarin wij ons deze luxe kunnen permitteren. En hoewel de overheid meer vrouwen naar de arbeidsmarkt wil bewegen om de verzorgingsstaat te kunnen waarborgen, vrouwen deze ambitie opleggen werkt niet’. Daarom schreef Marike het boek: ‘ De Mythe van het glazen plafond.’
Toen ik in 2003 startte met mamas.nl en me uitsprak over nieuwe manieren van flexibel werken, struikelde mijn oog over een stuk van Marike Stellinga. Zij schreef in Elsevier: ‘ Vrouwen moeten niet zeuren’ en ‘Nederlandse vrouwen zijn ambitieloos’. Met scherpe pen schreef ik mijn reactie. Want wie zeurde er nou? Ik hoorde alleen feministische types zeuren en roepen dat de rest ambitieloos was. En wat nu als je ambitie er in ligt de ideale toegewijde moeder te zijn voor je kinderen? Met daarbij vrijwillige taken voor de gemeenschap en de zorg voor je oude moeder?
Wij spraken elkaar nooit, maar in de loop der jaren werden onze meningen onafhankelijk van elkaar aangescherpt en tegelijkertijd genuanceerder. Marike merkt inmiddels ook dat het niet de vrouwen zijn die zeuren. ‘Het is de politiek en een feministische minderheid die een pact sloten om te zeuren. Met als doel meer vrouwen te laten werken.’ Ikzelf ben me in die jaren meer bewust geworden van het belang van de economische onafhankelijkheid van vrouwen. En wat blijkt? Marike en ik zitten nu meer op een lijn dan ooit. We zijn allebei moeder, werken en hebben ambitie. En we hebben eigen verantwoordelijkheid en keuzevrijheid hoog in het vaandel staan.
De Mythe van het glazen plafond’ is door overweldigend succes al aan de tweede druk toe. Marike vergelijkt in haar boek het Scandinavische model, het Amerikaanse en Nederlandse. Zij is fel gekant tegen de quota die in het Scandinavische model moeten zorgen voor meer vrouwen aan de top. Doordat meer vrouwen uit een kleinere groep gekozen worden, kies je niet altijd de beste. Bovendien is het pure discriminatie van de man. Zij hoopt het beleid in Nederland te kunnen beïnvloeden op dit punt.
Het ‘verwennen’ van vrouwen in Scandinavie werkt ook vaak averechts. Veruit de meeste vrouwen werken daar bij de overheid. Bedrijven hebben liever mannen. Dat komt doordat vrouwen recht hebben op een heel jaar ouderschapsverlof bij elk kind. Zij hoopt dat Nederland zich niet richting het Scandinavische model zal bewegen. ‘ Vrouwen hebben een eigen keuze, dat is goed.’
‘Bedrijven moeten ook vrije keuze hebben of ze vrouwen wel of niet in deeltijd aannemen.’ Marike is heel duidelijk. ‘Vrouwen moeten ook kiezen. Je maakt of carriere, of je kiest voor het thuisblijfmoederschap. Als je een tussenweg kiest moet je niet verwachten dat je de top ooit kunt bereiken’ . Ik denk dat ze gelijk heeft. Je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk. Wil je dit boek bestellen? Volg dan onderstaande link en bestel bij Mamas.nl via bol.com voor 15 euro.
