Wil je gelukkig worden of gelukkig zijn?

Natuurlijk wil je gelukkig worden. Dat wil iedereen. Maar door dat voortdurende streven naar geluk lijken we tegenwoordig vaak te vergeten dat we het misschien al zíjn. Want het zoeken naar geluk blijkt vaak toch vooral te bestaan uit het najagen van ideaalbeelden, het lijkt altijd achter de horizon te liggen en als we het bijna hebben, ontglipt het ons weer.

De boeken en handleidingen die je vertellen hoe je gelukkig moet worden, vliegen je om de oren. Het lijkt zo binnen handbereik: als je maar de juiste keuzes maakt, als je het maar wílt, als je maar genoeg visualiseert wat je wenst… Als, als, als. Dat als-dan denken heeft volgens mij twee nadelen: in de eerste plaats leidt het tot het geloof dat je alles in eigen hand kunt hebben. Een fijne gedachte, maar de keerzijde is wel: lukt het je niet, dan is het ‘eigen schuld dikke bult’. Terwijl het natuurlijk onzin is dat je volkomen verantwoordelijk gesteld kunt worden voor het ‘welslagen’ van je eigen leven en je eigen geluk. Een flink portie ‘geluk’ (daar heb je ’t al) en toeval spelen natuurlijk ook een rol.

Verder denk ik dat het als-dan denken je leert dat het nodig is om elk verlangen en elke wens te vervullen, want anders bereik je toch nooit wat? Laat staan dat je gelukkig zou kunnen worden. Onze hele maatschappij is hierop ingericht: koop crème x en je rimpels verdwijnen, lees boek y en je wordt gelukkig, kies partner z en je hebt de ideale relatie. Ook zo is het leven natuurlijk niet. Het vervullen van al die verlangens zou ons in een permanente staat van gelukzaligheid moeten brengen. Terwijl die staat ten eerste niet bestaat en er bovendien altijd weer nieuwe wensen en verlangens opdoemen, er nooit sprake is van een ‘eindtoestand’.

Ik denk dat goed is niet meer te denken in als-dan. En om je eerst eens te realiseren wat er allemaal al is en wat je allemaal al hebt. Count your blessings, zoals Engelstaligen zeggen. Wat valt er eigenlijk nog te wensen als er al zoveel is in je leven? En waarom zou alles moeten voldoen aan het perfecte plaatje? Het complete leven is niet alleen maar leuk, en je goed voelen bestaat bij de gratie van je slecht voelen, voldoening komt na inspanning. Tevredenheid lijkt mij een veel beter ‘streven’ dan geluk. Gelukkig worden? Nee, gelukkig zijn!

Wil je meer hierover lezen, kijk dan op http://www.simplifylife.nl