Mamas Mama's online magazine voor moeder, kind en werk. Werkende moeders, vrije tijd en opvoeden
door: Manon Moret, www.moretpartners.com.
Wat zijn er toch een hoop moeders die piekeren. Piekeren over hun kinderen, over hun relatie, over hun carrière, over hun gebrek aan tijd, over de toekomst, over het verleden. De meesteressen van het piekeren zijn die vrouwen die piekeren over hun piekergedachten. Dit gaat in de trant van: “zal ik mijn leven lang blijven piekeren, zal het ooit over gaan?”. Alsof piekeren iets is dat je overkomt!
Ik geloof daar niets van.
De gevolgen van piekergedrag zijn desastreus, zowel voor ons geestelijke als lichamelijke welzijn. Met onze piekergedachten overbelasten wij onszelf. We geven energie uit en krijgen er nooit iets voor terug. Door de overbelasting van onze hersenen raken wij in paniek, we ontwikkelen angstgevoelens en we kunnen ons maar moeilijk concentreren. Wat dit met ons lichaam doet laat zich al raden. Chronische vermoeidheid, spierspanningen (rug- en nekklachten), darmklachten, hoofdpijn. Ik kan nog wel even doorgaan met het aanvullen van dit lijstje.
Niet leven in het hier en nu
Piekeren is de ultieme vorm van niet leven in het hier en nu. Het meeste malen we over dingen die in het verleden zijn gebeurd of die in de toekomst misschien zullen gaan gebeuren. De eerste vorm (bezig zijn met het verleden) betreft vaak de gedachten die verdriet of boosheid oproepen. De tweede vorm (piekeren over de toekomst) heeft alles met angst te maken.
Herleven van het verleden
De meeste vrouwen hebben de neiging veel bezig te zijn met dingen die al hebben plaatsgevonden. Bepaald leed dat ons is aangedaan, onrecht, het passeert allemaal de revue in onze gedachten. De herhaling van bepaalde gebeurtenissen uit het verleden bezorgt ons de meeste pijn. Ik wil hiermee niet zeggen dat vrouwen geen moeilijke dingen meemaken. Ik zeg ermee, dat de pijn die dergelijke gebeurtenissen in het hier en nu geven altijd is gebaseerd op de eigen gedachten. De gebeurtenis op zich kan niet zoveel meer doen, het is namelijk al geweest. Het is voorbij. In het oude spreekwoord “gedane zaken nemen geen keer” zit een kern van waarheid. Je kunt alleen in het hier en nu zorgen dat de pijnlijke gebeurtenis niet nog meer leed veroorzaakt via de herhaling in gedachten.
Angst voor de toekomst
Piekeren over de toekomst is zo mogelijk nog zinlozer.
Vrouwen nemen zichzelf en hun negatieve gedachten echter erg serieus. Bij velen leeft de illusie dat wij als mens de toekomst kunnen sturen. We proberen angstvallig de touwtjes stevig vast te houden. De gedachte “als ik de toekomst goed heb overdacht dan kan mij niets gebeuren” is velen niet vreemd. Toch weten we ook allemaal dat dingen negen van de tien keer anders uitpakken. Het loopt meestal niet zoals wij het ons hebben voorgesteld. In werkelijkheid valt het mee of is het vele malen erger dan jij je hebt kunnen voorstellen.
Onze angstige gedachten dragen in directe zin niet bij aan de uitkomst van die toekomst. Indirect draagt het in negatieve zin bij. Je bent al uitgeput voordat de toekomst nu is geworden en sommigen geloven er zelfs in dat je dingen op je afroept. Dit betekent naar mijn idee dat we door negatieve gedachten alleen nog maar negatief kunnen ervaren. Negatief denken laat geen ruimte meer voor iets anders.
Mijn piekerproject
Mijn eerste advies is, word baas over jouw eigen piekergedrag. Ga het piekeren maar aansturen, als een soort project. Jouw piekerproject. Dit betekent dat je er eens lekker voor gaat zitten. Tien minuten per dag. Alleen in die tien minuten mag jij je gedachten de vrije loop (naar de duistere kant van jezelf) laten.
Beschrijf maar wat er in je opkomt. Daag jezelf uit. Kun jij nog ergere doemscenario’s bedenken? Probeer uitvinder te worden van negatieve gedachten. Probeer jezelf te overtreffen. Als de tien minuten voorbij zijn moet je er mee stoppen.
Morgen weer een kans.
