Mamas Mama's online magazine voor moeder, kind en werk. Werkende moeders, vrije tijd en opvoeden
Heb jij er vaak over nagedacht hoe jij je kind wil opvoeden? Veel moeders willen het anders doen dan zij zelf in hun jeugd gewend waren. Misschien vond je jouw ouders te streng. Of kreeg je juist te weinig aandacht. Het is goed om je al een beeld te vormen zodra je kindje heel klein is. Want opvoeden start al bij de geboorte. En ook al heb je een vast omlijnd plan, je weet niet van tevoren wat jouw kindje nodig heeft. Wil je opvoeden vanuit je hart of autoritair of democratisch opvoeden? Of kies je voor integratief opvoeden? Zo maak je een plan!
Verschillende stijlen van opvoeden
Er zijn veel verschillende manieren van opvoeden. Er zijn boeken vol mee geschreven. Je hoeft helemaal geen specifieke stijl volledig aan te hangen. Je kan eruit halen wat goed voelt voor jou. Het belangrijkste is dat het past bij jou en jouw kind.
Integratief opvoeden
Een van de principes van ‘integratief opvoeden’ is het besef dat elk kind uniek is. Ieder kind heeft zijn of haar eigen persoonlijkheid met sterke punten en uitdagingen. Integratieve ouders erkennen en waarderen deze individualiteit en passen hun opvoedingsstijl aan om het kind op een holistische manier te ondersteunen. Op de website Mama in control lees je een mooi artikel over integratief opvoeden. Met wat meer uitleg.
Opvoeden vanuit je hart
Opvoeden vanuit je hart, dat klinkt heel liefdevol. In principe wil elke moeder dat misschien wel. Het vergt wel dat jij zelf je hart opent. En dat kan confronterend zijn als je bijvoorbeeld trauma te verwerken hebt. Of zelf niet echt liefdevol bent opgevoed. Echt naar jezelf kijken om goed naar je kind te kunnen kijken is belangrijk.
LEES OOK: Met bezieling opvoeden: tips en boekentips
Wat moet ik nu kiezen? Je eigen stijl!
Misschien lees je al veel over opvoeden. En weet je niet goed wat je kiezen moet. Er zijn veel stijlen en methodes beschreven. En sommige lijken ook op elkaar. Maar dat wat beschreven is, past zelden precies op de praktijk. We hebben immers met mensen te maken. Die zijn grilliger dan wetten en regels.
Niemand past rigide één bepaalde stijl of methode volledig toe. Zie het meer als richtlijnen. En pas je eigen stijl aan op wat jij prettig vindt en wat jij voelt dat goed bij je kind past. (ook al schemert in deze tip mijn eigen stijl wel een beetje door en zijn er natuurlijk ook mensen, die juist goed zijn om de regels strak te volgen:)
Geen plan? Dan word je je moeder?
Heb je geen plan? Dan is de kans groot dat je het net als je moeder gaat doen. Is dat erg? Helemaal niet! Er zijn ook in oudere generaties moeders die het heel goed gedaan hebben voor hun kinderen. Jij weet zelf het beste of de opvoedstijl van je moeder jou gelukkig heeft gemaakt.
Heb jij je geliefd gevoeld? En gestimuleerd op een positieve manier? Was je moeder er als je sturing of troost nodig had? En voelde jij je ook vrij om je eigen voorkeuren en dromen te volgen? Dan kan je waarschijnlijk één op één de opvoedstijl van je moeder kopiëren. Ook al blijft het afwachten wat jouw kind nodig heeft. Het is immers weer een uniek individu, met eigen wensen en karaktertrekken.
Maak een plan met je partner
Bespreek de opvoeding met je partner. Wat vinden jullie allebei belangrijk? En op welke manier willen jullie dat uitvoeren. Zijn er dingen waarover jullie van mening verschillen? Praat daarover en kom tot een compromis. Schrijf het op en blijf eraan werken om op ‘the same page’ te blijven.
En als het leven zich in de tussentijd afspeelt? Dan komen er nog genoeg momenten dat jullie samen weer even moeten zitten om bij te sturen. Accepteer ook dat je partner van nature dingen anders zal aanpakken dan jij. Jouw liefde en acceptatie voor je partner is even belangrijk als je liefde voor je kind.
Kies je regels en wees consequent
Heb je samen met je partner enkele belangrijke basisregels afgesproken? Ook al zijn die regels gaandeweg ontstaan? (want je kan echt niet alles van tevoren verzinnen) Wees dan wel consequent. Alles wat onduidelijk is voor kinderen vraagt telkens om discussie. Mag iets de ene dag wel en de andere dag niet? Dan ben je al verloren zodra je kindje twee jaar is.
Ik had zelf niet zoveel opvoedplannen toen ik kinderen kreeg. Behalve dat ik ze wilde overladen met liefde en aandacht. Maar zodra ze de peuterpubertijd inrolden heb ik mezelf 3 regels aangeleerd, waarvan de kinderen wisten dat er geen discussie over mogelijk was:
1. Nee is nee en gaat op geen enkele manier ‘ja’ worden. Je kinderen leren dan heel snel dat zeuren geen zin heeft.
2. Ja is ja en daar houd ik me aan. Eenmaal ‘ja’ gezegd, dan moet ik me als moeder daaraan houden.
3. Nu is nu, niet straks of later. Het woord ‘nu’ heeft me door veel situaties heen gesleept, waarbij tijd een rol speelde.
Over nee zeggen tegen een peuterpuber
Het woord ‘nee’ werkt als een rode lap op een stier voor peuters. Zij hebben net hun eigen identiteit ontdekt en willen zelf graag ‘nee’ zeggen. Maar o wee, als jij het woord gebruikt. Wees dus zuinig op dat woord. Vraag je altijd af: ‘is het nodig om nu ‘nee’ te geven?
Is het echt nodig? Omzeil dan toch dat woord. Doet je kind iets of vraagt het iets en wil je nee zeggen? Zeg dan: ‘wat een goed idee! Maar we gaan dat nu niet doen’. Wanneer dan wel? Dat vraagt je kindje waarschijnlijk niet. Het is de meest zachte manier om een harde nee te geven en een peuter tantrum te voorkomen.
Foto door Taryn Elliott via Pexels.com.
Heb jij veel nagedacht over je eigen opvoedstijl? En zit jij altijd op één lijn met je partner? Wat zijn jouw belangrijkste regels? Ik ben benieuwd! Liefs, Vivienne
