Energie zuinig leven belangrijk of overdreven?

“Klus je rijk”, een tv programma dat in September van start gaat bij Omroep Brabant en waarin ik met mijn gezin de strijd aan ga met vier andere gezinnen. Geheel in strijd met mijn persoonlijke ambities, waarbij het leven niet om winnen of verliezen draait. Ik gun nu al degene die het het hardste nodig heeft de overwinning. Niet voor niets ben ik van de “softe” sector. Ondertussen ben ik wel enorm gemotiveerd om er serieus mee om te gaan. “Klus je rijk” draait nl. om het zo energie zuinig mogelijk maken van je woning. Goed voor je portemonnee en het milieu. En de grootste invloed daarop heb je door je eigen gebruik te verlagen. Heel bewust stapte ik uit mijn comfortzone waar ik al jaren in zat.

Voordat ik aan dit programma begon wist ik niet precies wat wij uitgaven aan energie. Ik zat in een sneltrein van werk, privé, vrijwilligerswerk, school, feestjes, sportclubjes, speelafspraken en tussendoor de nodige huishoudkarweitjes. Om van al die activiteiten bij te komen stond ik zonder na te denken tijden onder de douche. En draaide de droger overuren. Daarnaast zette ik rustig de verwarming een paar graden hoger als ik het koud had en waren overal de lampen aan, want dat maakte het zo gezellig, ook buiten in de tuin!

Ik weet nu precies wat wij uitgeven en daar schrik ik best wel van. Net als de hoeveelheid elektrische apparatuur die wij in huis hebben. Alleen al in de keukenkast staan de nodige spullen, dan heb ik het nog niet eens over de rest van het huis. Volgens mij ben ik daar niet de enige in. Ik denk dat er heel veel mensen zijn die onbewust met energie omgaan. Die denken “ach, het valt wel mee”. Mijn stomste aankoop tot nu toe vind ik wel een Boeddha beeld op stroom, zodat er voor hem water kabbelt… Wat een tegenstelling en hoe kwam ik erop om het te kopen.

Het staat voor mij symbool voor een maatschappij waar we allemaal deel aan nemen. We willen alles, ook nog eens verlicht zijn, maar niet zonder ons comfortabele leven op te geven. Dus blijven we rennen om dat comfortabele leven te kunnen financieren. Gelukkig voelen steeds meer mensen met mij mee dat het zo niet door kan gaan en dat er wat moet gebeuren. Dat het niet alleen om materie,  snelheid en comfort gaat. Alleen is het voor mij nog zo onduidelijk als ik me erin verdiep. Wel auto’s op energie, of toch maar niet. Wel een warmtepomp, of is dat het ook niet op termijn. Geloof ik die reclame over dat duurzame wasmiddel of blijf ik sceptisch. En maakt het uit als wij in Nederland wat doen t.o.v. grote landen zoals Amerika, Rusland en China.

Dus blijf ik dicht bij huis en kies voor praktische oplossingen, soms vanuit een groen hart en soms vanuit comfort. Plastic stoppen we niet meer in de vuilnisbak. En nu ik de berg zie groeien, groeit ook mijn antipathie tegen verpakt eten. Ja, het was sneller klaar de voorgesneden groenten, maar proefde ik ook echt wat ik at? Oftewel proefde ik het verschil tussen vers en voorverpakt? Dat wil niet zeggen dat ik die groente altijd met de fiets moet halen. Ik ben best blij met mijn auto, vooral op drukke dagen wanneer ik werk, privé, zwemlessen en speelafspraken moet combineren.

In huis hadden de kinderen altijd al een dekentje over zich heen als ze op de bank zaten te lezen of tv keken, maar straks nemen ze die in de winter ook lekker mee naar bed om zich in te wikkelen. In plaats van een electrische deken, die inderdaad ook al bij twee van de drie op bed lagen. Wij waren dat ook gewend, maar dat gaat dus veranderen. Marlou Boersma, de energieambassadeur die bij het tv programma betrokken is, vertelde ons dat we met de kinderen in een ideale fase zitten. Op de basisschool leeftijd willen ze nog meewerken, als wij tenminste het goede voorbeeld geven.

Dus heb ik één van mijn meest geliefde hobby’s opgegeven. Lang douchen. De eierwekker gaat aan, vijf minuten. Soms sprokkel ik er een minuut bij en heel soms vergeet ik hem opzettelijk. En dan geniet ik extra. Het leuke is dat het voor de kinderen een automatische is  geworden. Zij hebben er het minste moeite mee. Het zelfde geldt voor de lampen in huis. Waarom moeten ze overal aan zijn om het gezellig te maken. De droger maken zij zich al helemaal niet druk over. Toch snappen ze het wel als ik ze vraag een broek of shirt nog een dagje extra te dragen en de handdoeken op te hangen voor de volgende dag. Dan hoeven we minder te wassen en dus ook minder te drogen.

Zoals ik al schreef ben ik door aan dit programma mee te gaan doen uit een sneltrein gestapt. Er is me al wel één ding duidelijk geworden. Duurzaam leven kost wel tijd. Als het regent moet je de was binnen kunnen halen en daarvoor moet je thuis zijn. De biologische slager of groenteboer zit niet om de hoek. De boontjes doppen gaat niet zo snel als kant en klaar uit het plastic halen. We kregen HR++ glas, maar daardoor moet je wel beter ventileren. En je laat niet je ramen openstaan als je niet thuis bent. Alles heeft dus consequenties. Net als het aanschaffen van een groot zwembad met pomp in de tuin. Eerder zou ik dat zonder nadenken hebben aangeschaft, nu weet ik niet meer zo zeker of ik het wel moet gaan doen.

Kortom er gebeurt van alles met ons huis, ons gezin, onze energie. Ik merk echt dat ons huis op zijn kop staat, het zo af en toe behoorlijk hectisch is en als ik niet oppas de rust ver te zoeken is. Dus dwing ik mezelf om op bepaalde momenten de telefoon uit te zetten, net als de pc en de radio. Ik pak de fiets, drink water in plaats van een wijntje. En blijf consequent elke dag een kwartier op mijn meditatiekussen zitten. Maar gemakkelijk is het niet, dat geef ik eerlijk toe. Uit je comfortzone stappen kost in eerste instantie simpelweg enorm veel energie.